Audycja Polskiego Radia z 15.10.1971, poświęcona sylwetce ojca Maksymiliana Marii Kolbego, który został beatyfikowany przez Kościół Katolicki 17 października 1971 r. Prócz słowa wiążącego [Gąssowski] w audycji wypowiadają się bracia franciszkanie: ojciec Hieronim, brat Adam Gabriel Siemieński, brat Innocenty Wójcik, brat Wawrzyniec Maria Aleksander Podwapiński, brat Henryk Stanisław Borodziej. Opowiadają o wydarzeniach w Niepokalanowie w początkowym okresie okupacji. W tym czasie klasztor udzielał schronienia przesiedlanym, jeńcom oraz Żydom. Postawia ojca Kolbe, który nie skorzystał z możliwości ucieczki przed aresztowaniem w lutym 1941 r. W audycji wypowiadają się także więźniowie obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Opowiadają o swoich pierwszych dniach pobytu w obozie. Podkreślają odwagę ojca Kolbe, pozytywne oddziaływanie na współtowarzyszy. Wspominają nieludzkie warunki panujące w obozie: - Tadeusz Lucjan Chróścicki, przebywał wraz z ojcem Maksymilianem na Pawiaku. Postawa wobec gestapowców. Odmowa zdjęcia habitu, ochrona młodych księży i zakonników. W dniu 28.05.1941 przewiezieni zostali do Oświęcimia, pierwsze wrażenia z obozu; - Józef Sobolewski wspomina spotkanie z ojcem Kolbe w obozie; - Zenon Ławski oraz Józef Sobolewski opowiadają o brutalności w obozie w Oświęcimiu; - Mieczysław Kościelniak, malarz, spotkanie z ojcem Kolbe, prośba ojca Kolbe o namalowanie wizerunku Matki Boskiej i Jezusa; - Rudolf Diem, lekarz obozowy, opowiada o pomocy udzielanej współwięźniom; - Lekarz Nicet Franciszek Włodarski opowiada o pierwszym spotkaniu z franciszkaninem, pamiętny apel, podczas którego ojciec Kolbe sam zgłosił się na śmierć w zamian za współwięźnia; Moralne znaczenie śmierci ojca Maksymiliana; - Franciszek Gajowniczek wspomina apel, na którym Kolbe oddał swoje życie za niego, wdzięczność za uratowanie życia. 

Autor audycji - Bogusław Czajkowski.