Minchejmer Adam Ryszard (1907–1959), inżynier mechanik, profesor Politechniki Warszawskiej. Ur. 7 I w Tbilisi, był synem Ryszarda, inżyniera, który budował tam linie kolejowe, potem urzędnika w Min. Robót Publicznych RP, i Eweliny z Ejsmondów, wnukiem kompozytora Adama Münchheimera (zob.). Naukę szkolną rozpoczął M. w Karsie i Ismaile, a kontynuował po przyjeździe w r. 1919 z rodzicami do kraju w Gimnazjum im. Zamoyskiego w Warszawie. W r. 1926 podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej w zakresie specjalizacji samochodowej i ukończył je w r. 1932. W l. 1932–4 pracował przy przejmowaniu dokumentacji licencji Fiata 508, a następnie do r. 1939 w Fabryce Samochodów Państwowych Zakładów Inżynierii przy uruchamianiu produkcji tego samochodu, początkowo jako konstruktor, a następnie jako szef biura technologicznego. W okresie okupacji M. pracował w naprawczym zakładzie mechanicznym, który produkował też sprzęt wojskowy dla Armii Krajowej. Po powstaniu warszawskim został wywieziony do Niemiec.

M. powrócił do kraju w r. 1947 i objął kierownictwo Zakładu Budowy Samochodów w Szkole Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie; jednocześnie był kierownikiem Zakładu Samochodowego w Instytucie Motoryzacji, ą później doradcą naukowym Biura Konstrukcyjnego Przemysłu Motoryzacyjnego. Wraz z W. Sudrą opiniował opracowany przez firmę FIAT projekt budowy Fabryki Samochodów Osobowych w Warszawie. W r. 1951 po połączeniu Szkoły Inżynierskiej z Politechniką Warszawską M. został w Katedrze Budowy Samochodów Wydziału Mechanicznego Technologiczno-Konstrukcyjnego (od r. 1953 Katedra Samochodów Wydziału Samochodów i Ciągników) kierownikiem Zakładu Badań Samochodów; prowadził również wykłady z zakresu budowy samochodów w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej. W l. 1951–3 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechanicznego Technologiczno-Konstrukcyjnego, a w l. 1953–4 Wydziału Samochodów i Ciągników, którego był współorganizatorem. Dn. 20 XII 1954 otrzymał nominację na profesora nadzwycz. W r. 1954 został pełnomocnikiem rektora do spraw dydaktyki na Wydziałach mechanicznych, a w r. akad. 1955/6 był prorektorem Politechniki Warszawskiej do spraw dydaktyki.

M. prowadził ożywioną działalność społeczną. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego I Krajowej Narady Motoryzacyjnej, która odbyła się w dn. 7–8 I 1957 z inicjatywy dwu stowarzyszeń naukowo-technicznych: Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) i Inżynierów i Techników Komunikacji oraz Polskiego Tow. Ekonomicznego. W wyniku jej uchwał została utworzona Społeczna Komisja Motoryzacyjna pod przewodnictwem M-a. Dn. 20 IX 1957 przekształciła się ona w Radę Motoryzacyjną, a M-a powołano na zastępcę przewodniczącego; kierował wówczas pracami Rady nad planem rozwoju transportu samochodowego. M. był także aktywnym członkiem sekcji samochodowej SIMP, członkiem Polskiego Komitetu do Spraw Motoryzacji Naczelnej Organizacji Technicznej oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego. M. był autorem m. in. prac: Badanie samochodów (W. 1959, wznawianej dwukrotnie w l. 1962 i 1964) oraz Teoria ruchu samochodów (W. 1960). Były to pierwsze w polskiej literaturze technicznej publikacje z tego zakresu. Prócz tego napisał kilkadziesiąt artykułów w prasie technicznej. Zmarł na zawał serca w Warszawie 28 XII 1959, pochowany został na Powązkach. Był odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotą Odznaką Naczelnej Organizacji Technicznej. Z poślubioną w r. 1935 Marią Małgorzatą z Wodzińskich miał córkę Annę Małgorzatę Komorowską, asystentkę Instytutu Matematyki Politechniki Warszawskiej.

Jankowerny W., Jasińska M., Bibliografia publikacji pracowników Politechniki Warszawskiej 1915–1965, W. 1972 s. 288; – Dziesięć lat Politechniki Warszawskiej w Polsce Ludowej, W. 1956 s. 64, 149, 344, 350, 352; 50 lat Wydziałów Mechanicznych Politechniki Warszawskiej 1915–1965, W. 1968 s. 227–9, 231; Politechnika Warszawska 1915–1965, W. 1965 s. 139, 356, 387; – Monitor Polski, 1957 nr 81 poz. 487; Politechnika Warszawska. Program na rok akademicki 1932/3, W. 1932 s. 229; – „Motoryzacja” 1958 nr 1 s. 1–4, 1960 nr 1 s. 25; „Przegl. Mechan.” 1960 nr 1 s. 28, nr 2 s. 56; „Przegl. Techn.” 1960 nr 2 s. 8–9, 25; „Techn. Motor.” 1957 nr 2 s. 33–42, nr 3 s. 77–81, nr 12 s. 419–20, 1959 nr 11–12 s. 446–7, 1960 nr 1 s. 27; – Arch. studenckie Politechniki Warszawskiej: Teczka nr 9762; – Relacje Marii Małgorzaty Minchejmerowej oraz W. Sudry.

Józef Piłatowicz