INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Andrzej Miaskowski (Miastkowski) h. Leliwa  

 
 
Biogram został opublikowany w 1975 r. w XX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Miaskowski (Miastkowski) Andrzej h. Leliwa (ok. 1620–1668), opat przemęcki i trzemeszeński, sekretarz w. kor., dyplomata. Był synem Wojciecha, podkomorzego lwowskiego (zob.), i Katarzyny Choteckiej. Po studiach w r. 1637 w Akad. Krak. zapisał się 28 V 1638 na uniwersytet w Padwie, następnie studiował w Bolonii (1640) i w Lejdzie (1641). M. wziął udział w elekcji 1648 r. (podpisał elekcję Jana Kazimierza z woj. ruskim) i został wybrany z Małopolski do generalnych sądów kapturowych; był już wtedy sekretarzem królewskim. W r. 1649 uczestniczył w kampanii zborowskiej, z której przesyłał wiadomości królewiczowi Karolowi Ferdynandowi Wazie, biskupowi wrocławskiemu i płockiemu, pisywał też do bpa krakowskiego Piotra Gembickiego. Wg K. Tyszkowskiego M. zbliżył się do królewicza albo na dworze królewskim, albo w Płocku, gdyż rodzina M-ego pochodziła z tej diecezji. W czasie tej kampanii występował M. w najbliższym otoczeniu króla, witał chana, odsyłał mu pieniądze i tekst paktów. Ok. r. 1651 został stolnikiem halickim, ale nadal pozostawał blisko dworu królewskiego. W r. 1651 jako rotmistrz królewski uczestniczył w kampanii beresteckiej. Wówczas to na prośbę królewicza Karola Ferdynanda wysłał mu 23 listy ze sprawozdaniami z działań wojennych; tworzą one swoisty diariusz kampanii. Listy te krążyły po Polsce w odpisach, stąd liczne kopie. Pisał też M. podobne relacje do króla Jana Kazimierza po jego odjeździe od wojska (1 VIII z obozu spod Byliczek koło Lubartowa, 4 VIII z Lubartowa i 26 VIII «z obozu za Trylisami») na jego polecenie oraz do innych osób, np. do podskarbiego kor. Bogusława Leszczyńskiego. Dlatego Joachim Pastorius, korzystający z tych relacji M-ego, mógł o nim napisać: «vir notoribus et virtute insignis nec otiosus rerum spectator». Jako przekonany regalista wiernie służył Janowi Kazimierzowi. Z wiosną 1654 r. wyjechał, wraz z poselstwem Mikołaja Bieganowskiego, do Turcji do Mahometa IV w charakterze sekretarza legacji, która miała rozerwać przymierze kozacko-tatarskie i pozyskać Turków przeciw Rosji. Dn. 29 III stanęli posłowie w Konstantynopolu, a 5 IV mieli pierwszą audiencję u sułtana; M. brał w niej również udział; 3 V ruszyli z powrotem. M. przesłał swemu ojcu Wojciechowi 18 IV t. r. bardzo dokładną i interesującą relację z tego poselstwa, zamieszczoną w Tece Naruszewicza nr 147.

W r. 1655 posłował M. z woj. poznańskiego na sejm i został deputatem koła poselskiego do instrukcji «na uspokojenie Ukrainy». W lecie 1656 udał się z polecenia króla do Wiednia, gdzie 29 VII przedłożył cesarzowi Ferdynandowi III memoriał o zawarcie sojuszu przeciw Szwedom. Miał też wtedy ofiarować w imieniu królowej Ludwiki Marii rękę jej siostrzenicy Anny synowi cesarza Leopoldowi, ale cesarz nie zaaprobował tego planu. Naglony z Warszawy, uzyskał M. drugą audiencję u cesarza 9 VIII t. r. W Wiedniu prowadził samodzielne rokowania do września 1656, po czym przez Pragę powrócił do kraju. Nie jest wykluczone, że był obecny w Wiedniu przy podpisywaniu traktatu polsko-austriackiego 1 XII 1656. Z pełnomocnictwem Jana Kazimierza, wydanym 8 III 1657 w Częstochowie, jeszcze raz zjawił się w połowie marca t. r. w stolicy Austrii, by 30 III wziąć udział w ratyfikacji zawartego z cesarzem przymierza. W Wiedniu pozostał przynajmniej do połowy kwietnia 1657. Należy przypuszczać, że jeszcze wtedy był stronnikiem habsburskim.

Nie wiadomo, kiedy M. został księdzem. Dn. 2 X 1657 król mianował go opatem w Przemęcie, widocznie przeszedł już wówczas do obozu profrancuskiego, bo 19 XI t. r. wstawiła się za nim Ludwika Maria do kardynała W. Orsiniego w sprawie uzyskania dla niego ulg finansowych w opłatach dla Rzymu. Dn. 30 IV 1658 wszedł M. do kapituły gnieźnieńskiej jako scholastyk. W charakterze jej deputata bywał M. na sejmach w l. 1659, 1664/5 i 1665 i składał z nich odpowiednie relacje. Jeździł też, delegowany przez swą kapitułę, w r. 1663 na komisję wojskową do Lwowa dla obrony dóbr kościelnych od świadczeń. W maju 1666 zaś wysłała go kapituła do Mikołaja Prażmowskiego z zaproszeniem na stolicę prymasowską.

W r. 1658 król mianował M-ego regentem kancelarii kor. Na sejmie wiosennym 1659 r. został wybrany do komisji dla przeprowadzenia rewizji skarbu kor. W r. 1661 podpisał, wraz z innymi dygnitarzami, akt w sprawie elekcji nowego króla za życia Jana Kazimierza. Toteż w t. r. widzimy M-ego na stanowisku referendarza kor. W trudnych dla króla l. 1658–62 towarzyszył mu zarówno we Lwowie, Krakowie, jak i Warszawie, sporządzając i podpisując wiele akt politycznych (np. instrukcje). Król wysyłał go w ważniejszych misjach, np. w lipcu 1659 do wojska związkowego do Lublina. Toteż król odwdzięczał się referendarzowi powierzając mu w marcu 1662 opactwo trzemeszeńskie kanoników regularnych w Wielkopolsce, a równocześnie, wraz z królową, znowu wstawiał się do kardynała Orsiniego o zwolnienie M-ego z należnych kurii opłat. Dalszym dowodem zaufania Jana Kazimierza do M-ego było powołanie go w r. 1664/5 w skład sądu sejmowego na marszałka Jerzego Lubomirskiego. W r. 1666 został M. z kolei sekretarzem w. kor.; w tym też czasie wymieniano go jako kanonika krakowskiego. M. posiadał w odległości jednej mili od Warszawy willę, nazwaną przez posła lotaryńskiego na elekcję 1669 r., hr. Gaspara Chavagnaca, «Charisse». M. zmarł w sile wieku w Warszawie 31 XII 1668 i tam został pochowany.

 

Boniecki, III 74; Niesiecki, III 247; Uruski, X 349; Żychliński, II 194, V 138, 453; Korytkowski, Arcbpi gnieźn., IV 138; tenże, Prałaci gnieźn., II 609–12; Łętowski, Katalog bpów krak., III 332; Wyczawski H. E., Katalog Archiwum Prowincji OO. Bernardynów w Krakowie, L. 1961–3 nr 194; – Kersten A., Na tropach Napierskiego, W. 1970; Korzon T., Dola i niedola J. Sobieskiego, Kr. 1898 I 113, 258, II 182; Kubala L., Oblężenie Zbaraża i pokój pod Zborowem, w: Szkice historyczne, S. I, W. 1901 s. 157, 159, 171, 175–8; tenże, Wojna brandenburska i najazd Rakoczego w r. 1656 i 1657, Lw.–W. 1917 s. 324, 414–16, 423; tenże, Wojna moskiewska r. 1654–1655, W.–Kr. 1910 s. 121–7, 132–5, 373–6; Polska służba dyplomatyczna XVI–XVII w., W. 1966; Tyszkowski K., Rękopis z archiwum królewicza Ferdynanda Wazy, „Silva Rerum” T. 4: 1928 z. 10/12 s. 154–6; Walewski A., Historia wyzwolenia Polski za panowania Jana Kazimierza, Kr. 1866 I 320–3, XXVI–XXVII, t. II 50, 53; – Akta grodz. i ziem., XXI (Lauda sejmikowe wiszeńskie, cz. 2: 1648–1673); Archiwum nacji polskiej w uniwersytecie padewskim, I; Die Berichte d. kaiserlichen Gesandten Franz v. Lisola aus d. J. 1655–1660, Hrsg. v. A. F. Pribram, „Arch.f. Österr. Geschichte” Bd 70: 1887 s. 185, 265; Elementa ad fontium editiones, III, VII; Kochowski W., Lata potopu, W. 1966; Lauda sejmików ziemi dobrzyńskiej, Kr. 1887, Acta Hist., X; Listy staropolskie z epoki Wazów, W. 1959; Michałowski J., Księga pamiętnicza, Kr. 1864 s. 221; Pamiatniki izdanye Kievs. Kom., Kiev 1846 II otd. III 80–117 (nr XI–XIII); Pastorius J., Bellum Scythico-Cosacicum, Gd. 1652 s. 64; Radziwiłł A. S., Memoriale rerum gestarum…, Wr.–W.–Kr.–Gd. 1974 IV 50; Rudawski J. W., Historia polska od śmierci Władysława IV aż do pokoju oliwskiego, Pet.–Mohylew 1855 II 340, 446; Starożytności hist. pol., I 260–6, 330–7, 343–6, 351–4; Vol. leg., IV 186, 498, 598; – B. Czart.: rkp. 147 nr 104 s. 533–537 (relacja M. Bieganowskiego), nr 107 s. 547–56 (relacja M-ego z r. 1654); B. Ossol.: rkp. 5656 II (listy M-ego do Karola Ferdynanda): B. PAN w Kr.: rkp. 1065 s. 454; – Uzupełnienia Władysława Czaplińskiego.

Adam Przyboś i Kazimierz Przyboś

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.