Horodyński Bogusław (1802–1866), powstaniec i spiskowiec. Ur. w ojcowskim majątku Zbydniów w obwodzie rzeszowskim, był synem Dominika i Kunegundy z Brochowskich. Szkoły skończył w Galicji, uniwersytet w Warszawie. W l. 1821–4 służył w wojsku polskim, w artylerii konnej, po czym wrócił do Zbydniowa. Wziął udział w powstaniu listopadowym, jako porucznik Legii Nadwiślańskiej. Po powstaniu był w Rzeszowskiem poborcą składek z ramienia Komitetu Ksawerego Krasickiego. W r. 1833 wspomagał partyzantkę J. Zaliwskiego i asystował przy przejściu granicy kilku oddziałów. Przed grożącym mu śledztwem chciał się ratować ucieczką, ale schwytany w Dreźnie został wydany Austriakom. Skazano go na 5 lat więzienia; wyrok ten zamieniono jednak na internowanie w Lubljanie, gdzie spędził l. 1837–9 wraz z byłym towarzyszem spisków, Emilem Korytką. W r. 1846 był ponownie więziony pod zarzutem udziału w przygotowaniach powstańczych. W r. 1847 ożenił się z Zofią Wierzbicką, z której zostawił 5 synów i 3 córki. Udzielał jeszcze poparcia oddziałom partyzanckim formującym się w jego okolicy w r. 1863. Zmarł 30 XI 1866 r. w Zbydniowie.
Boniecki; – Franko I., Emil Korytko, „Zap. Nauk. Tow. Szewczenka” 1908; Ilešič” F., K biografiji E. Korytka, Ljubljanski Zvon, 1899 s. 648 n.; Naglerowa H., Wyprawa Zaliwskiego, „Przew. Nauk.-Liter.” T. 47: 1919 s. 725, 802, 1035; – Budzyński M., Cztery lata w Galicji austriackiej, Bruksela 1838 s. 40, 49–50, 58; – Życiorys H-ego pióra F. Ilešiča, Slov. Ak. Znanosti w Ljubljanie, rkp. III 5398; – Materiał nadesłany przez dr M. Uršič z Ljubljany; – Informacje od rodziny.
Stefan Kieniewicz