INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Bronisław Edward Sydow     

Bronisław Edward Sydow  

 
 
1886-05-04 - 1952-05-29
Biogram został opublikowany w XLVI tomie Polskiego Słownika Biograficznego w latach 2009-2010.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Sydow Bronisław Edward Florian Józef (1886–1952), handlowiec, chopinolog.

Ur. 4 V w Szamotułach, był wnukiem Edwarda von Sydow, kartografa, synem Józefa, adwokata, i Bronisławy z d. Pawłowskiej (zm. 1941), starszym bratem Mariana Wincentego (zob.).

Prawdopodobnie ok. r. 1914 wyemigrował S. wraz z bratem przez USA (Chicago, Nowy Jork) do Ameryki Południowej i przez kilka lat przebywał m.in. w Boliwii, Peru, Paragwaju, a także w Santiago de Chile, gdzie studiował, być może na Universidad de Chile. W czasopismach chilijskich publikował artykuły: Compositores polacos („ZIG–ZAG” 1916 nr z 29 VII), Como murió Chopin („Las Ultimas Noticias” 1916 nr z 17 X) oraz Nocturno de Chopin („Silueta Magazine” 1917 nr z września). W r. 1918 wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie. Wg informacji rodziny prawdopodobnie pełnił od r. 1931 urząd wicekonsula honorowego Paragwaju. Ok. l. 1932–3 przebywał w Finlandii, reprezentując (wg informacji rodziny) polski eksport węgla. W r. 1933 przebywał w Mediolanie, zapewne w sprawach handlowych. W r. 1936 opublikował w Gdyni książkę El puerto de Gdynia. Podczas okupacji niemieckiej, zapewne na początku r. 1941 był więziony na Pawiaku, a od 22 X t.r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej; ze względu na stan zdrowia zwolniono go po kilku miesiącach. Zamieszkał w Milanówku, a w Warszawie pracował w firmie spożywczej «Nasierowski i ska». W r. 1943 sporządził tajnie spis obiektów chopinowskich z kolekcji E. Ganche’a, wystawionej w Staatsbibliothek (Bibliotece Jagiellońskiej) w Krakowie. Przełożył na język hiszpański „Fortepian Chopina” Cypriana Norwida (rkp.). Po zakończeniu okupacji niemieckiej związał się w r. 1945 z Inst. Fryderyka Chopina w Warszawie (IFCh, od r. 1950 Tow. im. Fryderyka Chopina); w r. 1946 był jego sekretarzem, a od r. 1947 członkiem Zarządu. Uczestniczył w poszukiwaniu zbiorów Instytutu, wywiezionych przez Niemców na Śląsk. Dzięki jego zaangażowaniu serce Chopina, ocalone podczas powstania warszawskiego 1944 r. i przechowane w Milanówku, wróciło w r. 1945 do warszawskiego kościoła p. wezw. Świętego Krzyża. W r. 1945 ogłosił w prasie cykl Mickiewicz i Chopin („Kur. Codz.” nr 72, 78, 84), artykuł Serce Chopina (z okazji powrotu do kościoła św. Krzyża w Warszawie) („Ruch Muzycz.” nr 3) oraz sprawozdanie Chopiniana wojenne („Odrodzenie” nr 16).

W lipcu 1945 włączył się S. w sprawę rzekomych listów Chopina do Delfiny Potockiej, o których istnieniu powiadomiła IFCh Paulina Czernicka. Powołany wraz z Jarosławem Iwaszkiewiczem do ustalenia ich autentyczności, dał wyraz swym wątpliwościom w szesnastostronicowej opinii sporządzonej dla IFCh. W wyniku rozmów z Czernicką w maju 1947 w Jeleniej Górze zmienił zdanie i zamierzał nawet dołączyć listy kompozytora do Potockiej jako aneks w przygotowywanej „Korespondencji Fryderyka Chopina”; ostatecznie jednak zrezygnował z tego pomysłu. Mimo to, w r. 1949 na podstawie odpisów dostarczonych przez Czernicką (zapewne przez nią sfałszowanych), opublikował listy w USA w swym tłumaczeniu pt. Ipse dixit […]. Extracts from the Unpublished Letters of Chopin to Delfina Potocka („F. Chopin 1810–1849”, red. S. P. Mizwa, New York). W r. 1958 ukazała się hiszpańska wersja w przekładzie i z komentarzem S-a „Correspondencia de Frederico Chopin” (Buenos Aires).

Z inicjatywy m.in. S-a zorganizowano w r. 1946 Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju (odtąd odbywa się on tam corocznie). W związku z tym ogłosił t.r. artykuły („Trybuna Dolnośląska” nr 180 dod., „Pionier” nr 205, „Naprzód Dolnośląski” nr 181) na temat pobytu Chopina w Dusznikach. W marcu 1948 uczestniczył z ramienia IFCh w przeniesieniu szczątków rodziców kompozytora, Mikołaja Chopina i Justyny z Krzyżanowskich, z katakumb na cmentarzu Powązkowskim do piwnic tychże katakumb; oficjalna uroczystość złożenia trumien w nowym grobowcu odbyła się 25 V t.r. Organizował zakupy pamiątek chopinowskich za granicą, wśród nich listu Mikołaja Chopina z r. 1790. W r. 1950 korespondował z potomkiem rodziny Chopina, Feliksem Ciechomskim, m.in. w sprawie biografii matki kompozytora. Publikował kolejne artykuły o tematyce chopinowskiej: Nieznany list Elsnera do Chopina („Ruch Muzycz.” 1946 nr 6), Przyjaźń dwóch genialnych artystów ([Chopina i Delacroix], tamże 1947 nr 6), Karol Filtsch (18301845) (tamże 1947 nr 21), O chopinianach odnalezionych we Wrocławiu („Odrodzenie” 1947 nr 27), Chopin nad Adriatykiem (tamże 1947 nr 51–52), Chopin w Brazylii („Ruch Muzycz.” 1948 nr 2), W sprawie pochodzenia F. Chopina (tamże 1948 nr 3), O właściwą datę urodzenia F. Chopina (tamże 1948 nr 10, 23–24), Chopin i Delacroix („Kwart. Muzycz.” 1949 nr 26–27), Nieznany list Mikołaja Chopina do rodziców oraz Nowe chopiniana w literaturze światowej (tamże 1949 nr 28), Chopin i jego wydawcy („Przegl. Księgarski” 1949 nr 24), Miejscowości związane z Chopinem („Chopin. Materiały do użytku świetlic”, W. 1949). Wspólnie z Karolem Stromengerem opracował „Almanach chopinowski 1949”, zredagowany przez Witolda Rudzińskiego (W. 1949). S. jest też autorem Bibliografii F. F. Chopina (W. 1949) i wspólnie z M. Idzikowskim książki Portret Chopina: antologia ikonograficzna (Kr. 1953, wyd. 2, 1963, wersja francuska Les portraits de Fryderyk Chopin, Kr. 1953). Pod koniec życia pracował w redakcji hiszpańskiej Polskiego Radia i w prywatnej firmie eksportowo-importowej «Mundial». Zmarł 29 V 1952 w Warszawie, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 100).

S. był dwukrotnie żonaty. W małżeństwie (od r. 1920) z wychowaną w Wielkiej Brytanii kuzynką Urszulą Pawłowską miał dwóch synów: Andrzeja (ur. prawdopodobnie w r. 1925), wg informacji rodzinnych żołnierza batalionu «Zośka» poległego we wrześniu 1944 na Czerniakowie podczas powstania warszawskiego, i Bogdana (ur. w Londynie w r. 1927), po wojnie fotografa w Edynburgu. Z małżeństwa (od r. 1932) z Ireną Michaliną z Fenigsteinów (Fenigsztejnów) (1908–1989) miał syna Jerzego Janusza (1933–2002), autora prac z dziedziny żeglarstwa, i córkę Annę Sylwię (ur. 1938), absolwentkę historii Uniw. Warsz. (1963), zamieszkałą w USA.

Przygotowaną przez S-a, a ukończoną przez Janusza Mikettę, dwutomową „Korespondencję Fryderyka Chopina” wydano w r. 1955 (W.). Edycja ukazała się równocześnie w wersji francuskiej („Correspondance de Frédéric Chopin”, przekł. S. i D. Chainaye, I. Sydow, Paris 1953–60 I–III). Wybór listów wydano również po angielsku („Selected Correspondence of F. Chopin”, przekł. A. Hedley, London 1962) i w wersji japońskiej (Tokio 1965).

 

Fot. w Mater. Red. PSB; Fot. z r. 1930 i z r. 1947 (otwarcie I Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach z Jarosławem Iwaszkiewiczem i Henrykiem Sztompką) w posiadaniu córki, Anny; – Enc. Muzycz.; Słown. Muzyków Pol.; – Internet: www.musicsack.com (bibliogr., Frank Greene), www.nekrologi-baza.pl (nekrologi warsz.); – Domańska R., Pawiak. Więzienie Gestapo. Kronika 1939–1944, W. 1978; Idzikowski M., Bronisław Edward Sydow, „Ruch Muzycz.” 1963 nr 7; Jordan F., Rodowód artysty, „Mies. Pomorza Zachodniego” 1961 z. 3 (koresp. z Feliksem Ciechomskim); Smoter J. M., Spór o „listy” Chopina do Delfiny Potockiej, Kr. 1967; Szumiński P., Chopin i Potocka. Awantura o miłosną korespondencję, W. 2005; – Teki Dworzaczka CD-ROM, Kórnik–P. 1997; – „Monitor Pol.” 1951 nr 4/35/51 poz. 300 (dot. żony S-a Ireny); „Tyg. Powsz.” 1952 nr 25 (nekrolog); – Arch. Uniw. Warsz: sygn. WH 31812; Filharmonia Narod. w W.: Dział personalny (ankieta Ireny Sydow); – Informacje córki, Anny Sylwii Sydow z Nowego Jorku i wdowy po Jerzym Januszu, Alicji Sydow z Milanówka.

Zbigniew Skowron

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.