INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Bronisław Kowalewski      Bronisław Kowalewski, frag. obrazu olejnego Stanisława Lentza z 1915 r.

Bronisław Kowalewski  

 
 
1870-01-06 - 1935-01-25
Biogram został opublikowany w latach 1968-1969 w XIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kowalewski Bronisław (1870–1935), malarz, pejzażysta. Ur. 6 I w Nowym Mieście koło Płońska, był synem Józefa i Anny z Mijakowskich. W r. 1890 przyjechał do Warszawy i tam, pod wpływem swego kuzyna, malarza T. Ziomka, zapisał się do warszawskiej Szkoły Rysunkowej, gdzie uczył się pod kierunkiem W. Gersona. Kolegami jego w szkole byli m. in. E. Okoń, T. Ziomek, M. Trzebiński. Równocześnie K. pracował jako urzędnik w warszawskim sądzie okręgowym. Po ukończeniu Szkoły Rysunkowej, wraz z T. Ziomkiem, wyjechał K. do Krakowa, gdzie studiował w l. 1896–1900 w Akademii Sztuk Pięknych (był zapisany w l. 1896/7 i 1899– 1900), najpierw rysunek u J. Unierzyskiego, potem malarstwo pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego. Był też (na kursie pejzażowym) uczniem J. Stanisławskiego, który wywarł decydujący wpływ na malarstwo K-ego. Za prace szkolne otrzymał K. 5 medali brązowych i 4 srebrne. W r. 1900, po ukończeniu akademii, powrócił do Warszawy, gdzie osiadł na stałe. W Warszawie K. włączył się w nurt życia artystycznego i – jak pisze H. Piątkowski – «brał udział we wszystkich manifestacjach sztuki polskiej współczesnej». W r. 1905 otrzymał z Tow. Zachęty stypendium z zapisu M. Tyszkiewicza i wyjechał na roczne studia do Włoch. W r. 1912 odbył podróż po Europie, parę miesięcy mieszkał w Paryżu, zwiedził także Monachium, Brukselę, Berlin i Wiedeń.

W l. 1911–6 i 1918 był K. członkiem komitetu w Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Należał także do stowarzyszenia artystów «Sztuka» i brał udział w kilku wystawach tego towarzystwa. Był także członkiem i współzałożycielem Tow. Artystów «Odłam» i uczestniczył w trzech wystawach tego towarzystwa w l. 1908, 1909 i 1910. W r. 1910 a wystawie «Odłamu» pokazał obraz Stara sosna nad jeziorem, który krytyka chwaliła jako «jedną z ozdób wystawy» (Piątkowski). K. brał udział w wystawach Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w l. 1900, 1903, 1906 (wystawił wtedy 10 olejnych studiów Szkice z Włoch), 1907, 193l. Obrazy jego znalazły się na wystawach w Salonie Krywulta w Warszawie (1902, 1903, 1904). W l. 1901–14 corocznie wystawiał K. swoje pejzaże w warszawskim Tow. Zachęty Sztuk Pięknych. Tamże odbyły się zbiorowe wystawy obrazów K-ego w l. 1918, 1923, 1927, 1929, 1933. W r. 1911 otrzymał K. nagrodę na konkursie Zachęty z zapisu J. Kurjerowa. W r. 1928 na Salonie Zachęty otrzymał brązowy medal, a w 1930 srebrny. Tow. Zachęty zakupiło do swych zbiorów jego Stogi w zimie i pejzaż. W r. 1929 uczestniczył K. w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, gdzie pokazał Krajobraz z północy, Widok na jezioro i Krajobraz zakopiański (za który otrzymał medal brązowy). Od r. 1925 do końca życia był K. profesorem w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie. Zmarł w Warszawie 25 I 1935 r.

K. malował przeważnie pejzaże. Do najbardziej znanych należą Stara sosna nad jeziorem (reprod. kolorowa w Albumie wydanym przez Jaroszyńskiego), Jezioro wigierskie, Burza, Sitowie, Obłok, Wiatr i in. Wiele z nich było reprodukowanych w czasopismach (np. „Tyg. Ilustr.”, „Świat”, „Wiad. Liter.”, „Sztuki Piękne” i in.). Pejzaże K-ego cechuje charakterystyczna dla «szkoły» Stanisławskiego dekoracyjna stylizacja motywu, posługiwanie się gęstą farbą olejną i dużą, miękką płaszczyzną barwną.

 

Portret pędzla Stanisława Lentza (olej na płótnie, ok. 1905), własność Muz. Narod. w W. (w depozycie w Muz. Pomorskim w Gdańsku); – Grajewski, Bibliografia ilustracyj; W. Enc. Ilustr.; W. Ilustr. Enc. Gutenberga; Roczn. Nauk.-Liter.-Artyst. (Okręta), W. 1905; Swieykowski, Pam. Tow. Przyj. Sztuk Pięknych; Katalog Działu Sztuki Powszechnej Wystawy Krajowej, P. 1929; [Piątkowski H.], Katalog Tow. Zachęty Sztuk Pięknych, W. 1925; – Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie, Wr.–W.–Kr. 1964 III; tenże, Sztuka Młodej Polski, W. 1963; Jaroszyński T., Album malarstwa polskiego, W. 1913; Piątkowski H., III Wystawa „Odłamu”, „Tyg. Ilustr.” 1910 s. 336–7; Płażewska M., Warszawski salon Aleksandera Krywulta (1800–1906), „Roczn. Muz. Narod. w W.” R. 10: 1966; Polskie życie artystyczne w l. 1890–1914, Pod red. A. Wojciechowskiego, Wr.–W.–Kr. 1967; Wankie W., K., „Tyg. Ilustr.” 1923 t. 2 nr 45 s. 720 (fot.); Wiercińska J., Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Wr.–W.–Kr. 1968; – Materiały do dziejów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wr.–W.–Kr. 1969 II; Trzebiński M., Pamiętnik malarza, Oprac. M. Masłowski, Wr. 1958; – „Tyg. Ilustr.” 1935 t. I s. 120; – Materiały autobiograficzne K-ego w Redakcji PSB; Materiały do Słownika Artystów Pamiętnika Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, II (rkp.).

Róża Jodłowska

 

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.