INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Emilia Manteufflowa (Manteuffel-Szoege, z domu Schroeter)  

 
 
1886-01-15 - 1968-07-08
Biogram został opublikowany w 1974 r. w XIX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Manteufflowa (Manteuffel-Szoege) z Schroeterów Emilia (1886–1968), pedagog, działaczka społeczna. Ur. 15 I w Pabianicach, była córką lekarza Pawła Schroetera i Karoliny z domu Wende. Ukończyła szkołę średnią J. Kotwickiej w Warszawie, a następnie kształciła się w Tow. Kursów Naukowych i odbyła studia wyższe z zakresu nauk ścisłych w École Supérieure w Neuchâtel. W r. 1902 rozpoczęła pracę zarobkową w tajnej czytelni A. Ciąglińskiej w Warszawie. W r. 1905 wzięła aktywny udział w pracach kierowanego przez S. Sempołowską Tow. Pomocy Więźniom Politycznym. Po studiach w Szwajcarii powróciła do kraju, a następnie wyjechała do Rygi, gdzie poznała Ignacego Manteuffla (zob.), którego poślubiła w r. 1911. W r. 1915 przyczyniła się do powołania w tym mieście oddziału Tow. Pomocy Ofiarom Wojny. W r. 1918 M. przeniosła się do Warszawy i weszła do zarządu Tow. Gniazd Sierocych; w l. 1921–6 M. należała do Zarządu Głównego Robotniczego Tow. Przyjaciół Dzieci. Szeroką działalność społeczną rozwinęła M. w Kielcach, gdzie mąż jej w l. 1924–7 zajmował stanowisko wojewody. Była m. in. inicjatorką zakładów dla dzieci chorych na jaglicę (w Stradomiu) i gruźlicę (w Rabsztynie) oraz pierwszego w kraju zakładu wychowawczego dla dzieci trudnych (w Herbach). W r. 1927 po śmierci męża powróciła do Warszawy. Pracowała tam jako sekretarz Polskiego Komitetu Międzynarodowych Konferencji Służby Społecznej. Brała udział we wszystkich międzynarodowych kongresach tej organizacji, często występując z referatami. Jednocześnie M. wykładała w Instytucie Pedagogiki Specjalnej, kierowała praktykami studentów Wolnej Wszechnicy Polskiej oraz prowadziła ożywioną działalność publicystyczną i popularyzatorską, ogłaszając artykuły na tematy wychowawcze i wygłaszając pogadanki w radio. W r. 1928 kandydowała do senatu z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem z woj. kieleckiego i została wybrana drugim zastępcą.

Wybuch drugiej wojny światowej zastał M-ą na stanowisku kierowniczki mieszczącego się na Ochocie eksperymentalnego i wzorcowego II Ośrodka Opieki i Zdrowia, przy którym zorganizowała pierwszą w Polsce poradnię wychowawczą dla dzieci i młodzieży. W okresie okupacji M. brała aktywny udział w akcji pomocy społecznej, zorganizowanej najpierw w ramach Stołecznego Komitetu Samopomocy Społecznej, a potem warszawskich agend Rady Głównej Opiekuńczej. Na wielu odcinkach była to działalność nielegalna (kształcenie młodzieży, pomoc dla ludności żydowskiej). Sprawom tym poświęciła M. obszerne wspomnienia, opublikowane w r. 1964 pt. Zapiski na temat pracy społecznej w Warszawie podczas okupacji i w latach poprzedzających II wojnę światową (w: „Najnowsze Dzieje Polski. Mater. i Studia z okresu II wojny światowej” W. 1964 VIII).

Po wojnie M. zamieszkała w Łodzi, gdzie pomagała H. Radlińskiej przy założeniu Polskiego Instytutu Służby Społecznej, przemianowanego później na Polskie Tow. Studiów Społecznych. W l. 1946–9 M. była sekretarzem generalnym i pracownikiem naukowym tej placówki. Następnie objęła kierownictwo łódzkiej filii Państwowego Instytutu Higieny Psychicznej, pracując jednocześnie w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Zdrowia Psychicznego. W r. 1956 po powrocie do Warszawy podjęła pracę w Głównej Poradni Zdrowia Psychicznego, a po reaktywowaniu Tow. Przyjaciół Dzieci (TPD) związała się na stałe z działalnością poradni społeczno-wychowawczych. Niebawem weszła też do prezydium Zarządu Stołecznego TPD. W okresie powojennym opublikowała wiele artykułów w czasopismach specjalistycznych, poświęconych sprawom opieki społecznej, zdrowia psychicznego i wychowania młodzieży. Głównym ich tematem była sytuacja rodziny na tle zachodzących przemian gospodarczych i społecznych oraz procesów uprzemysłowienia i urbanizacji kraju. M. posiadała talent organizacyjny, cieszyła się też dużym autorytetem w środowisku pedagogicznym. Była odznaczona m. in. komandorią Orderu Polonia Restituta. Zmarła w Warszawie 8 VII 1968, pochowana została na cmentarzu Powązkowskim.

Z małżeństwa z Ignacym Manteufflem miała dwie córki: Jolantę (ur. 1912), zamężną Massalską, i Hannę (ur. 1915), zamężną Wielopolską.

 

Fot. w posiadaniu rodziny; – Rzepeccy T. i K., Sejm i Senat 1928–1933, P. 1928 s. 185; – Czaplińska J., Wspomnienie o Emilii M., „Zagadnienia Wychowania w Aspekcie Zdrowia Psychicznego” 1969 nr 1 s. 5–12; Kamiński A., Emilia M., „Nowa Szkoła” 1970 nr 6 s. 52; Radlińska H., Z dziejów pracy społecznej i oświatowej, W. 1964 s. 476–8; – Nekrologi w prasie (m. in. „Życie Warszawy” 1968 nr 165); – Informacje córki Hanny Wielopolskiej.

Anna Szarota

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

   
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Tadeusz Leon Józef Zawadzki

1921-01-24 - 1943-08-20
harcmistrz
 

Artur Franciszek Michał Oppman

1867-08-14 - 1931-11-04
poeta
 

Piotr Choynowski

1885-08-27 - 1935-11-25
pisarz
 

Krzysztof Eugeniusz Penderecki

1933-11-23 - 2020-03-29
dyrygent
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Aleksander Ludwik Janowski

1866-10-02 - 1944-10-14
krajoznawca
 

Antoni Staniewicz

1882-02-02 - 1941-07-08
adwokat
 

Tadeusz Ewaryst Jaroszyński

1862-12-06 - 1917-07-20
rysownik
 

Benedykt Filipowicz

1861-03-26 - 1922-12-16
literat
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.