Hahn Feliks Robert (1834–1905), profesor gimnazjalny, inspektor kolei. Ur. 29 V w Żninie, syn Wiktora, sędziego pokoju i notariusza w Bydgoszczy, i Antoniny Magdaleny Kutzner. Po odbyciu nauk w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu ukończył uniwersytet w Berlinie (1858). Należał tu do założycieli Kółka Literackiego Polskiego, którego był przewodniczącym. W Berlinie poznał H. Libelta. W l. 1861–70 (z krótką przerwą) należał H. do przodujących nauczycieli w Gimnazjum tzw. Dominikańskim, czyli II., następnie w Gimnazjum Francisza Józefa we Lwowie. W r. 1870 objął posadę przy kolei, najpierw w charakterze sekretarza, później inspektora. Ogłosił szereg artykułów w sprawach kolejowych w prasie codziennej. Ponadto uczył na kursach dopełniających przy Szkole Królowej Jadwigi, był przez 30 lat (1874–1903) inspektorem Szkoły Kolejowej, dbając o jej wysoki poziom i wartości wychowawcze. Od r. 1876 był przez kilkanaście lat członkiem Zarządu Głównego Tow. Pedagogicznego we Lwowie. Pozostawił pamiętnik (nie ogłoszony drukiem) zawierający wiele ciekawych spostrzeżeń o ówczesnych stosunkach literackich, teatralnych, artystycznych itp., m. in. entuzjastyczną ocenę powieści E. Chojeckiego „Alkhadar” (1854). Przez szereg lat wydawał „Szematyzmy kolejowe”, po raz pierwszy w j. polskim (Lw. 1890 nn.). Ożeniony z Kazimierą z Lorenzów, pozostawił dwóch synów: Wiktora (ur. 1871, historyka literatury i bibliografa) i Zygmunta (prawnika).
Hahn W., Karol Libelt, Lw. 1907; Opałek M., Szkoła Kolejowa im. Marszałka Piłsudskiego we Lwowie, Lw. 1933 s. 10, 11, 24, 34; Pamiątka Zjazdu Koleżeńskiego odbytego we Lwowie 29 VI 1889, Lw. 1890 s. 8, 28; Pamiątka Zjazdu Koleżeńskiego 1869–99, Lw. 1900 s. 4, 10, 14, 19, 28, 40, 42, 55; Pamiątka Zjazdu Koleżeńskiego 1869–1904, Lw. 1904, s. 5, 10, 12, 14, 27, 29, 37; Pamiątka Zjazdu Koleżeńskiego 1869–1909, Lw. 1909 s. 17, 33; – Baranowski A. B., „Muzeum” 1906 I s. 91–4 i odb.; „Dzien. Pol.” 1905 nr 563 s. 2; „Dzien. Pozn.” 1905, nr 279 s. 3; „Gaz. Lwow.” 1905 nr 277 s. 4; Gergowicz E., „Dzien. Pol.” 1905 nr 569 s. 2; [Kąsinowski B.] Welf, „Dzien. Pozn.” 1905 nr 284 s. 3; „Kur. Lwow.” 1905 nr 336 s. 3; „Słowo Pol.” 1905 nr 862 s. 6; „Wiek Nowy” 1905 nr 1331 s. 10; – Papiery rodzinne w posiadaniu syna, Wiktora, i tegoż informacje.
Red.