Obulec Jakub z Gór i Bronocic h. Odrowąż (zm. 1467), podczaszy krakowski. Był synem Bartosza Obulca z Gór (zob.) i Małgorzaty, córki burgrabiego krakowskiego Jury z Bronocic. W r. 1448 O. i jego brat Stanisław wystąpili jako pełnomocnicy ojca w procesie z mieszczaninem krakowskim, ważnikiem Jakubem, o dług po ich wuju Marciszu z Bronocic. Obaj byli wtedy studentami Akad. Krak. W r. 1450 O. zapłacił w imieniu ojca 40 grzywien długu mieszczaninowi Jakubowi. Z tytułem podczaszego krakowskiego wystąpił pierwszy raz w r. 1461, procesował się wówczas z prepozytem krakowskim Jakubem o dziesięcinę w Kujawkach. Od r. 1462 tytułował się także starostą czorsztyńskim. W źródłach O. występował na przemian jako podczaszy lub cześnik. W l. 1461–2 był poborcą podatkowym krakowskim, rozliczając się z poboru z Mikołajem Polanowskim z Szarbi. W r. 1462 z rozkazu króla zajmował dziesięciny kościelne opornym prałatom, m. in. Długoszowi, którzy wbrew woli królewskiej wybrali na biskupa krakowskiego Jakuba z Sienna. Poczynił przy tym pewne nadużycia, o co procesowała się z nim w r. 1463 kapituła krakowska. Na sejmie piotrkowskim w r. 1462 brał udział w spotkaniu współrodowców, którzy wspólnie odnawiali fundację klasztoru Cystersów w Mogile. W r. 1465 przebywał na dworze królewskim w Wiślicy i był mediatorem w sporze między Andrzejem Trestką z Brzany a plebanem z Siedlisk Piotrem.
O. dziedziczył wspólnie z braćmi. Po ojcu przejął od króla tenutę wsi królewskiej Pieczenogi, którą w r. 1457 zastawił za 250 grzywien Janowi Gałce z Niedźwiedzia. W r. 1460 brat przyrodni Mikołaj, kanonik wiślicki, zrzekł się na rzecz O-a swej części w Bronocicach i Dziekanowicach. W r. 1464 zapisał O. żonie 2 000 fl. węgierskich na połowie dóbr: Stogniewice, Bronocice, Dziekanowice, Pieczenogi, Lelowice, Motkowice, Klęczany, Bilczów i Skorzów, które miały mu przypaść po podziale z braćmi. W r. 1466 ugodził się z burgrabią krakowskim Andrzejem Mokrskim w sprawie części dla jego siostrzeńca Jana, brata O-a z innego ojca (?). O. z braćmi Mikołajem i Bartoszem wydzielili Janowi Bilczów i Skoczów, z czego ten miał dać posag swoim siostrom: Małgorzacie i Annie (wg Bonieckiego takie imiona miały córki Iwona, stryja O-a). O. zmarł przed 14 III 1467; urząd podczaszego krakowskiego i starosty czorsztyńskiego objął po nim Andrzej Pieniążek z Krużlowej.
O. był żonaty z Anną (zm. po r. 1489), córką kupca krakowskiego Jerzego Orienta i Barbary, późniejszej księżny raciborskiej. Miał syna Jakuba, który w l. 1468–9 procesował się z Janem Buczyńskim o Klęczany, a także dwie córki: Annę i Barbarę, poświadczone w r. 1468.
Boniecki, VI 279–80; Fedorowicz, Dostojnicy i urzędnicy, s. 89, 91, 116; Górski K., Ród Odrowążów w wiekach średnich, „Roczn. Tow. Herald.” T. 8: 1926–7 s. 46; – Acta capitulorum Crac.; Akta grodz. i ziem., IX; Długosz, Historia, V 350; Kod. m. Kr., II 477–8; Kod. mogilski; Rachunki wielkorządowe krakowskie z l. 1461–2, Wyd. S. Krzyżanowski, w: Arch. Kom. Hist., Kr. 1909–13 XI 480; Starod. Prawa Pol. Pomn., II nr 3350, 3915, 3993; – Arch. Kurii Metrop. w Kr.: Acta Offic. Crac., 1 (1465); Arch. Państw. w Kr.: Terr. Crac., t. 13 s. 314, t. 15 s. 18, 196–197, 413–414, t. 17 s. 174, 370, t. 152 s. 13–14; Castr. Crac., t. 16 s. 28–29, 44–45, 344, 378, 480–481, 515–516, 662–663, 766, t. 17 s. 137.
Franciszek Sikora