Chełmski Jan, h. Ostoja, burgrabia krakowski, jeden z młodszych synów Hanka z Chełmu († ok. 1397) i Katarzyny († ok. 5 II 1427), ur. się ok. 1389. Po raz pierwszy wystąpił w aktach w r. 1404, gdy razem z braćmi Piotrem, Imramem i młodszym Hanką zawarł ugodę majątkową z matką; uwzględniono w niej również i prawa najmłodszych braci jeszcze małoletnich Mikołaja (w l. 1424–37 podstarościego krakowskiego, 1439–40 prokuratora generalnego ziemi krakowskiej) i Jakuba. Od tego czasu rok po roku z nazwiskiem Ch-go spotyka się badacz tak w dokumentach z ówczesnych czasów, jak również i w zapiskach sądowych. Przed r. 1415 ożenił się z bogatą mieszczanką krakowską, dzięki czemu ubogi dawniej ród wzrósł na znaczeniu. Bogactwo rodu powiększyła jeszcze spuścizna po matce Katarzynie, która niedługo po śmierci Hanka powtórnie wyszła za mąż na mieszczanina krakowskiego Hannsborga. I tego męża przeżyła Katarzyna a ruchomym majątkiem jej podzielili się Jan i jego syn również Jan oraz pasierb Jan Hannsborg. Widzimy, że rodzina Chełmskich weszła w bliskie stosunki z krakowskim mieszczaństwem i te żywo Jan podtrzymywał, ciągnąc z transakcji handlowych poważne zyski. Ok. r. 1426 był Ch. burgrabim krakowskim, do wyższych dostojeństw nie doszedł. Po r. 1434 nie występuje już jako burgrabia krakowski w aktach, lecz nie można z całą pewnością powiedzieć, że w tym czasie zmarł, gdyż Jan z Chełmu, występujący bez tytułu w l. 1436–50 równie dobrze może być naszym Janem, jak jego synem. Niezależnie od spraw sądowych, związanych z piastowaną godnością, brał Ch. czynny udział w życiu politycznym państwa; jako przeciwnik przewagi możnowładców podpisał akt konfederacji korczyńskiej, lecz czynnego udziału w walce nie wziął.

Kod. Mp. IV; Arch. Kom. Prawn. X; Star. pr. p. pomn., II nr 573, 734, 1082, 1262, 1416, 2124, 2324, 2430, 2434, 2435, 2440, 2681, 2789, 2832, 2857, 3024; VIII nr 6283, 8959; Cod. ep. XV, II.

Karol Piotrowicz