Rymorz Jan (1850–1881), lekarz, działacz społeczny na Śląsku Cieszyńskim. Ur. 25 XII w Godziszewie w pow. skoczowskim w luterańskiej rodzinie chłopskiej, osiadłej od poł. XVIII w. na Śląsku Cieszyńskim, był synem Pawła i Anny z Borutów.
R. uczęszczał do polskiej szkoły powszechnej w Goleszowie (gdzie także uczył się gry na skrzypcach i języka niemieckiego u pastora w Terlicy), potem do ewangelickiego gimnazjum w Cieszynie, gdzie w r. 1871 zdał maturę. W gimnazjum współorganizował tajne polskie kółko samokształceniowe, polską biblioteczkę uczniowską historyczną i literacką, potem jawne kółko literackie «Wzajemność». W l. 1871–3 przebywał w Krakowie, mieszkając u pastora Jerzego Badury. Studiował wówczas medycynę na UJ, należał do Czytelni Akademickiej, zorganizował akademickie kółko śląskie. W l. 1873–6 kontynuował studia lekarskie na uniwersytecie wiedeńskim, gdzie uzyskał doktorat; korzystał wtedy z mieszkania i opieki swego bezdzietnego stryja, urzędnika ewangelickiej rady kościelnej w Wiedniu. Brał udział w pracach akademickiego «Ogniska». W l. 1876–8 R. praktykując w Wiedniu w kilku klinikach, zwrócił na siebie uwagę, ale nie przyjął propozycji lukratywnej posady lekarza domowego w arystokratycznym domu w Styrii i wrócił do Cieszyna (1878).
Od razu R. zdobył tu sobie powszechne uznanie. Rozleglej praktyce towarzyszyła bezinteresowna działalność wśród ubogich Śląska Cieszyńskiego. Wszedł też w skład zarządów: Czytelni Ludowej, Tow. Pomocy Naukowej, do rady nadzorczej Tow. Zaliczkowego. Gdy w miejscowym więzieniu wybuchła epidemia tyfusu plamistego, na który zapadł lekarz więzienny i jego następca, R. zgłosił się dobrowolnie na ich miejsce, choć świadom był łączącego się z tym ryzyka. Zmarł na tyfus plamisty 24 III 1881 w Cieszynie i pochowany został na cmentarzu przy kościele ewangelicko-augsburskim przy ul. Wyżna Brama w prawobrzeżnym Cieszynie. Pogrzeb R-a 26 III t.r. w obecności 6 pastorów, kilku księży katolickich i tysięcy ludzi, miał charakter manifestacyjny, a na grobie jego wzniesiono potem pomnik. W związku z tym posłowie niemieccy ze Śląska do austriackiej Rady Państwa złożyli zażalenie na miejscowe władze sądowe i administracyjne.
R. rodziny nie założył.
Dr Jan Rymorz, „Gwiazdka Cieszyńska” 1881 nr 13 s. 131, nr 14 s. 136–7, 141–2, nr 15 s. 145–6; – „Przegl. Lek.” 1881 nr 14 s. 187; – Arch. UJ: S II 514; – Informacje pastora Jana Unickiego z Komorni-Lhotka (Czecho-Słowacja).
Piotr Szarejko