Szabura (Sabura) Jan (XVI/XVII w.), stolarz, snycerz.
Najprawdopodobniej był S. w Krakowie przybyszem. Dn. 9 X 1614 został wyzwolony w krakowskim cechu stolarzy, zobowiązując się do respektowania obowiązujących zasad i do zapłacenia «strofunku» za lata przepisowego terminowania, których nie odbył. Nie wiadomo, gdzie uczył się rzemiosła, był jednak zapewne biegły w swym fachu, skoro t.r. kapit. krakowska zawarła z nim kontrakt na wykonanie stall do prezbiterium katedry. W czasie prac nad stallami w r. 1616 wykonał S. do katedry także cztery ozdobne kartusze z herbami papieża Pawła V, Wazów, kapit. krakowskiej i bp. Piotra Tylickiego; otrzymał za nie zapłatę 40 złp., a kartusze zawieszono w r. 1617 na zwornikach gotyckiego sklepienia katedry (obecnie umieszczone w górnych partiach ścian prezbiterium). Prace przy stallach trwały kilka lat. W r. 1619 postanowiono ozdobić je herbami kapituły, kardynałów Jerzego Radziwiłła i Bernarda Maciejowskiego, bp. Tylickiego oraz kanonika Hieronima Powodowskiego. W r. 1620 wciąż były nieukończone; musiano wtedy dorobić ich drugą część, bo «Szabura odjechał beł do Lwowa». Jego nieobecność w Krakowie nie była jednak zbyt długa, ponieważ już 23 IV 1621 «zapisał się za lat 15» w krakowskim cechu stolarzy i zobowiązał, że w maju t.r. zapłaci 10 złotych «strofunku». Uregulowanie powinności cechowych wiązało się prawdopodobnie z przyjęciem przez S-ę zlecenia na roboty przy wyposażeniu kościoła i zakrystii w klasztorze Kamedułów na Bielanach pod Krakowem; na początku l. dwudziestych wypłacano mu tam należności za wykonane prace.
O dalszych losach S-y, a także o jego stosunkach rodzinnych, brak wiadomości.
Cztery zachowane kartusze z herbami, bogato zdobione oryginalne fragmenty zaplecków stall z katedry krakowskiej, oraz intarsjowane komody, szafy i boazerie w zakrystii kościoła Kamedułów, w których tworzeniu S. na pewno uczestniczył (nie wiadomo jednak, co konkretnie wykonał), należą do dzieł manierystycznych, w północnej odmianie tego stylu. Reprezentują bardzo dobry poziom warsztatowy i zapewne cieszyły się uznaniem współczesnych, gdyż stalle katedralne naśladowano ok. r. 1640 w kolegiacie (obecnie katedra) w Sandomierzu.
Gajewski J., Kościół i klasztor Kamedułów na Bielanach pod Krakowem w świetle materiałów archiwalnych, „Biul. Hist. Sztuki” R. 38: 1976 z. 6 s. 374; Katalog zabytków sztuki w Pol., IV cz. 1; Rożek M., Katedra wawelska w XVII wieku, Kr. 1980; Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne, W. 1984; Tomkowicz S., Przyczynki do historii kultury miasta Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku, L. 1912 s. 235; – AP w Kr.: sygn. AD1066 (Rejestr cechowy od 1514 do 1763 r.), s. 26–7, 37; Arch. Kapit. Metropolitalnej w Kr.: Act. Cap., t. 11 k. 184r, 202, 224v, 441v, Lib. Fabr., t. 2 k. 99, 100v, 104v; – Mater. Red. PSB: Biogram autorstwa J. Samka.
Joanna Daranowska-Łukaszewska