Grzymułtowski Janusz h. Nieczuja (zm. 1617), kasztelan bydgoski. Syn Mikołaja i jego drugiej żony, Zofii Dzierżanowskiej. Od r. 1596 spotykamy jego imię w laudach sejmikowych. Sejmik posejmowy w Środzie 1601 r. zlecił mu dopilnowanie wraz z innymi tego, by zebrane na wojnę inflancką pieniądze dostały się bez zwłoki rotmistrzom. W grudniu 1602 r., już jako kasztelan bydgoski, obrany został posłem na sejm. W r. 1603 dostał wraz z żoną starostwo średzkie. Sejmik przedsejmowy w grudniu 1604 r. zlecił jemu i Mielżyńskiemu, podkomorzemu kaliskiemu, odebranie od poborcy poznańskiego przeznaczonych na korekturę praw pieniędzy i złożenie ich wraz z pieniędzmi woj. kaliskiego tam, gdzie przechowywano sumy przeznaczone na regulację Warty. W czasie rokoszu Zebrzydowskiego należał do obozu królewskiego. Podczas sejmiku średzkiego w czerwcu 1606 r., kiedy to nastąpiło rozdwojenie obrad, udawał się do koła secesyjnego, namawiając do zjednoczenia. Wraz z synami uczestniczył w zjeździe regalistów odbytym w Poznaniu z okazji sądów grodzkich i tu 18 VII podpisał protestację przeciwko rokoszowej uchwale sejmiku średzkiego z 8 VII. Ze zjazdu w Wiślicy posłował 28 VIII do rokoszan zgromadzonych na zjeździe sandomierskim i imieniem koła rycerskiego zapewniał ich, że król naprawi wszystkie wykroczenia przeciwko prawom. Był w obozie królewskim pod Janowcem i tutaj uczestniczył przy przeprosinach króla przez Zebrzydowskiego. Brał udział w sejmie 1607 r. nie jako senator, lecz jako poseł z województw wielkopolskich. Z polecenia sejmiku średzkiego posejmowego w kwietniu 1609 r. zaniósł wraz ze Stefanem Brudzińskim protest przeciwko konstytucji sejmowej, pt. «Żołnierze wyjęci od sądów». We wrześniu 1612 r. był jednym z deputatów sejmikowych do szafunku poborowych pieniędzy. W r. 1614 od 21 II do 7 V uczestniczył w pracach komisji bydgoskiej do zapłaty wojsku smoleńskiemu. Był posłem na sejm 1615 r. Umarł 26 VI 1617 r.
Po śmierci rodzonego brata Stanisława i przyrodniego Adama złączył w swych rękach całą, dość znaczną fortunę rodzinną, a będąc zabiegliwym gospodarzem powiększył ją wydatnie, dokupując dobra o wartości ponad 100 000 zł. Należał doń klucz Stempuchowski w pow. kcyńskim, obejmujący rodzinne Grzymułtowice, cały zaś jego majątek składał się z 45 wsi rozrzuconych w powiatach: kcyńskim, gnieźnieńskim, bydgoskim, nakielskim, pyzdrskim i poznańskim. W tym ostatnim leżały dobra wniesione mu przez żonę, Barbarę Grudzińską, córkę Andrzeja, kasztelana krzywińskiego, i Anny Stadnickiej, którą zaślubił przed r. 1586. Miał z nią 8 synów: Stanisława, Mikołaja, Andrzeja, Jana (opata w Lądzie), Krzysztofa, Marcina, Wojciecha i Macieja oraz 3 córki: Zofię, Annę i Katarzynę.
Estreicher, XIII 117; Enc. Org.; W. Enc. Ilustr.; Boniecki; Niesiecki; Paprocki; – Akta sejmikowe woj. pozn., I 190, 230, 259, 266, 292, 311, 374, 391, 409, 445, 467; Diariusz Komisji bydgoskiej w r. 1614, Wyd. W. Wisłocki, „Arch. Kom. Hist.” II; Rokosz Zebrzydowskiego, Wyd. A. Rembowski, W. 1893, Bibl. Ord. Kras., Muz. K. Świdzińskiego, IX–XII; Źrzódla do dziejów polskich, Wyd. M. Grabowski i A. Przezdziecki, Wil. 1843 I 92–4; – Arch. Państw. w P.: Rel. Grodz. Pozn. nr 153 k. 211, Inskr. Grodz. Pozn. nr 939 k. 431, nr 955 k. 900 v., nr 958 k. 912, Rez. Grodz. Pozn. nr 1405 k. 34, 234, nr 1406 k. 274 v., 581, 582, nr 1407 k. 329, 652 v., 653, nr 1408 k. 41, 288, nr 1409 k. 274 v., 699, nr 1410 k. 29, 142, 345, 346 v., 469, nr 1411 k. 86 v., 93 v., nr 1414 k. 195, nr 1415 k. 762. Inskr. Grodz. Pyzdr. 140 k. 112 v., Inskr. Grodz. Gniezn, nr 49 k. 247, nr 62 k. 212 v., Inskr. Grodz. Kcyń. nr 119 k. 161 v., nr 120 k. 193 v. Inskr. Grodz. Nakiel. 165 k. 76 v., 188 v., 251 v., 475 v.
Włodzimierz Dworzaczek