INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Józef Antoni Lossow     

Józef Antoni Lossow  

 
 
Biogram został opublikowany w 1972 r. w XVII tomie Polskiego Słownika Biograficznego
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Lossow Józef Antoni (1874–1950), ziemianin, działacz gospodarczy, powstaniec wielkopolski. Syn Aleksandra i Joanny z Lossowów, ur. 13 VI w Gryżynie w pow. kościańskim. Szkołę średnią ukończył w Poznaniu. Po studiach rolniczych w Halle gospodarował początkowo w Boruszynie w pow. czarnkowskim, od r. 1910 w Gryżynie. Biorąc żywy udział w akcji odczytowej w Kółkach Rolniczych, był propagatorem technizacji rolnictwa. Prowadził tę działalność i w czasie pierwszej wojny światowej, także na terenie okupowanego przez Niemców byłego Król. Pol. W czasie powstania wielkopolskiego wstąpił w randze porucznika do tworzącego się wojska i organizował pułk Konnych Strzelców Straży Poznańskiej, przemianowany na 1 p. Ułanów Wielkopolskich, wreszcie na 15 p. Ułanów Poznańskich. Był od 27 XII 1918 do 21 I 1919 pierwszym dowódcą tej formacji. W końcu stycznia 1919 r. wyjechał do Kolonii i Londynu na czele komisji dla zakupu koni dla wojska. W l. 1919–21 był prezesem komisji remontowej przy Dowództwie Okręgu Gen. Poznań. Do rezerwy w randze majora 15 p. Ułanów Poznańskich przeszedł w r. 1921 i aż do r. 1939 był prezesem Związku Oficerów Rezerwy tego pułku. W Gryżynie, którą pod względem rolniczym postawił na bardzo wysokim poziomie, prowadził na wielką skalę hodowlę koni remontowych.

Zwolennik postępu w dziedzinie techniki i organizacji, w latach międzywojennych był L. jednym z ziemian wielkopolskich najsilniej zaangażowanych w życie przemysłowe kraju. Teren jego działalności to przede wszystkim gorzelnictwo. Przez wiele lat był prezesem Zachodnio-Polskiej Spółki Okowicianej, prezesem rady nadzorczej Zachodnio-Polskiego Zjednoczenia Spirytusowego, członkiem Państwowej Rady Spirytusowej, członkiem rady nadzorczej zakładu przerobu ziemniaków «Lubań–Wronki», zakładów rektyfikacji «Akwawit» w Poznaniu i «Rektyfikacja Warszawska» w Warszawie, Polskiego Zrzeszenia Wódczanego w Warszawie, wreszcie Polskiego Przemysłu Cukrowniczego. Z ramienia Zachodnio-Polskiego Zjednoczenia Spirytusowego wszedł w r. 1927 do Rady Banku Handlowego w Warszawie, której członkiem był do r. 1934. Poza tym należał do Rady Nadzorczej Cukrowni «Kościan», fabryki czekolady «Goplana» i organizacji eksportującej wódkę «Spirytus». Intensywnie działał na terenie kościańskiego sejmiku powiatowego, a także przy organizacji lokalnych oddziałów Ligi Obrony Przeciwlotniczej. Miarą zaufania, jakim się cieszył, było bardzo częste powoływanie go do opieki nad małoletnimi, do działów i sądów polubownych. L. nie był związany z żadnym stronnictwem politycznym; stosunkowo najbliższy był tym ziemianom, którzy stali na stanowisku współpracy z pomajowymi rządami. W r. 1929 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Lata drugiej wojny światowej spędził w Warszawie. Umarł w Poznaniu 11 III 1950. Ożeniony był (21 VI 1904) z Heleną Szembekówną (zm. 18 VIII 1965), córką Aleksandra i Marii Engeström.

Syn Aleksander (1910–1944), adoptowany przez wuja Wacława Niemojowskiego, nosił nazwisko Lossow-Niemojowski. Porucznik rezerwy 15 p. ułanów, ciężko ranny w r. 1939 w bitwie pod Piątkiem koło Walewic, potem czynny w Armii Krajowej (AK) na terenie Warszawy (pseud. Alik). W randze rotmistrza walczył w powstaniu warszawskim. Ranny na Woli 5 VIII 1944, umieszczony w szpitalu Karola i Marii, został dnia następnego wraz z innymi znajdującymi się tam rannymi rozstrzelany przez Niemców. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Virtuti Militari, czterokrotnie Medalem Wojska Polskiego, miał ponadto Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż AK.

 

Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, (fot.); Żychliński; – Czarnecki J. J., Zarys historii wojennej 15 pułku Ułanów Poznańskich, W. 1929; Dzieje 15 pułku Ułanów Poznańskich, Oprac. zbiorowe pod red. P. Zaremby, Londyn 1962; Landau Z., Oligarchia finansowa Drugiej Rzeczypospolitej, „Przegl. Hist.” T. 62: 1971 s. 84; – „Głos Wpol.” 1950 nr 72; „Rocznik Informacyjny o Spółkach Akcyjnych w Polsce” (potem) „Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu” 1929 i n.; „Żołnierz Wpol.” R. 6: 1925 nr 5; – Arch. Państw. w P.: Akta wielkiej własności ziemskiej 937; – Informacja rodziny.

Włodzimierz Dworzaczek

 

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.