Rostkowska Julia (1921–1982), zoolog, parazytolog, docent Uniwersytetu Śląskiego. Ur. 2 III w miejscowości Rydzewo-Pieniążek w pow. grajewskim, w rodzinie chłopskiej, była córką Antoniego i Anny z Łojewskich.
Do szkoły średniej R. uczęszczała w Kielcach, w okresie okupacji niemieckiej kontynuowała naukę na tajnych kompletach w klasztorze ss. Bernardynek w Świętej Katarzynie koło Kielc, w l. 1946–8 w Liceum Pedagogicznym w Łodzi, gdzie w r. 1948 zdała egzamin dojrzałości. W l. 1948–52 studiowała biologię na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym Uniw. Łódz., pracę magisterską Chemotropizm i adaptacja Paramaecium caudatum do różnych soli, ze szczególnym uwzględnieniem chlorku sodu wykonała w Zakładzie Biologii Eksperymentalnej pod kierunkiem Jana Dembowskiego i 14 IX 1952 otrzymała tytuł magistra filozofii. Już w okresie studiów podjęła pracę zawodową, w l. 1948–50 pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej, a w l. 1951–3, jako wykładowca biologii w Oficerskiej Szkole Politycznej w Łodzi. W l. 1953–8 była asystentką w Zakładzie Biologii na Wydz. Lekarskim Akademii Medycznej (AM) w Łodzi. Równocześnie w l. 1954–6 prowadziła ćwiczenia z zoologii na studium zaocznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi, a w l. 1956–8 na Uniw. Łódz. W r. 1958 przeszła do Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi na stanowisko adiunkta w Katedrze Biologii, w l. 1962–9 pełniła obowiązki kierownika tej katedry. Dn. 22 IV 1963 R. otrzymała tytuł doktora nauk przyrodniczych na Uniw. Warsz. na podstawie pracy Badania eksperymentalne nad Balantidium coli (Malmsten), wykonanej pod kierunkiem Zdzisława Raabego. Dn. 6 VI 1968 habilitowała się w zakresie parazytologii na AM w Gdańsku na podstawie rozprawy Badania nad biologią Balantidium coli (Malmsten), („Biul. Wojsk. Akad. Med. Łódź”, suplement II, 1967 z. 58) i uzyskała stopień docenta. W okresie tym R. prowadziła również ćwiczenia zlecone z parazytologii na Wydz. Farmaceutycznym AM w Łodzi (1958–61) oraz wykłady biologii na Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców na Uniw. Łódz. (1964–9). Z dn. 1 IX 1969 została służbowo przeniesiona na Uniw. Śląski w Katowicach, gdzie otrzymała stanowisko docenta w Instytucie Biologii (po reorganizacji w r. 1973 przekształconym w Wydz. Biologii i Ochrony Środowiska) i w r. 1971 objęła kierownictwo Zakładu Zoologii Ogólnej i Parazytologii, od r. 1981 Katedry Parazytologii.
W początkowym okresie swej działalności naukowej R. kontynuowała rozpoczęte jeszcze na studiach badania nad wpływem czynników chemicznych i biologicznych na pierwotniaki wodne, szczególnie pantofelka Paramaecium caudatum (Poison susceptibility of ciliates (Paramaecium caudatum Ehrbg., Stylonychia mytilus Ehrbg.) adapted to the hypertonic medium, „Acta Biologiae Experimentalis” Vol. 21: 1961). Zainteresowania R-iej koncentrowały się jednak głównie na organizmach pasożytniczych. Prowadziła długoletnie studia nad pierwotniakiem pasożytniczym przewodu pokarmowego człowieka i świni – Balantidium coli, badając jego biologię oraz wrażliwość na działanie substancji pierwotniakobójczych, w różnych warunkach m. in. w obecności antybiotyków lub pod wpływem pola magnetycznego. Obok dysertacji doktorskiej i habilitacyjnej, ogłosiła na ten temat ponad 20 prac (m. in. Effect of chemical agents on the survival on Balantidium coli (Malmsten), „Acta Protozoologica” Vol. 1: 1963 fasc. 36, Biocoenotic interrelations between Balantidium coli (Malmsten) and the bacterial flora of the alimentary tract, „Acta Parasitologica Polonica” Vol. 18: 1970 fasc. 34). Prowadziła także badania nad wpływem pestycydów wprowadzonych do gleby na rozwój i inwazyjność glisty Ascaris suum (Oddziaływanie pestycydów: kartapu i monokrotofosu na inwazyjność jaj Ascaris suum oraz na zmiany patomorfotyczne płuc i wątroby w doświadczalnej askarydozie u Cavia porcellus, „Wiad. Parazytologiczne” T. 29: 1983 wraz z Marianem Blaskim), a także nad toksycznym działaniem emisji przemysłowych na faunę glebową (Oddziaływanie emisji przemysłowych na ilościowe występowanie fauny glebowej, „Przegl. Zoologiczny” R. 21: 1977, wraz z zespołem).
R. była członkiem Komitetu Ekologicznego PAN i Komitetu Parazytologii PAN, członkiem Międzynarodowej Federacji Parazytologów, Polskiego Tow. Zoologicznego, Polskiego Tow. Parazytologicznego (od r. 1974 prezesem zarządu Oddziału Katowickiego). Zmarła 10 VI 1982 w Katowicach, pochowana została w Łodzi na Starym Cmentarzu Katolickim przy ul. Ogrodowej. Była odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974).
R. nie założyła rodziny.
Fot. w Mater. Red. PSB; – 10 lat Uniwersytetu Śląskiego 1968–1978, Kat. 1978; – „Dzien. Zach.” 1982 nr 103; „Wiad. Parazytologiczne” R. 29: 1983 s. 215–18 (fot. bibliogr.); „Życie Warszawy” 1982 nr 134; – Arch. Uniw. Śląskiego w Kat.: Akta osobowe sygn. RP/82 nr 40; – Informacje bratanicy Anny Rostkowskiej.
Ligia Hayto