Rozwadowski (Jordan-Rozwadowski) Konstanty (1875–1964), dyplomata. Ur. 10 X w Wiązowej w pow. żółkiewskim, był synem Eugeniusza (1839–1910), ziemianina, uczestnika powstania styczniowego, oficera kawalerii gwardii cesarza Maksymiliana w Meksyku, później osiadłego w Galicji, gdzie m. in. był burmistrzem m. Żółkwi, i Marii z Żarskich, bratem Eugeniusza (ur. 1883), konsula polskiego w Królewcu, Kolonii, Nowym Jorku i Trieście.

Po maturze w gimnazjum chyrowskim (1893) i studiach prawniczych i ekonomicznych był R. od 17 XI 1900 do 7 XI 1918 urzędnikiem w namiestnictwie dla Galicji, następnie w Min. Robót Publicznych w Wiedniu (wicesekretarz, potem sekretarz ministerialny). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pracował w Min. Spraw Wewnętrznych w Warszawie jako radca ministerialny, później naczelnik wydziału. Zwolnił się stamtąd 18 VI 1919 i z dn. 1 VII t. r. wstąpił do służby w Min. Spraw Zagranicznych (MSZ). Był do 1 II 1920 szefem sekretariatu i archiwum politycznego w Dep. Politycznym. Po jedenastomiesięcznym urlopie bezpłatnym ponownie od 23 XII t. r. pracował w Dep. Politycznym MSZ jako zastępca naczelnika wydziału (od 30 IV 1923 z tytułem radcy legacyjnego I kl.). W czasie pobytu w Warszawie angażował się też – bez powodzenia – w różne przedsięwzięcia gospodarcze.

Dn. 15 IX 1924 został R. mianowany posłem nadzwycz. i ministrem pełnomocnym III kl. w V stopniu służbowym w Kopenhadze (29 VII 1927 awansował, uzyskując II kl. i IV stopień służbowy). Był współsygnatariuszem ze strony polskiej układu lotniczego z Danią (16 XII 1924) i traktatu koncyliacyjno-arbitrażowego polsko-duńskiego (23 IV 1926). Opracował dla MSZ raport o stanie gospodarczym, druk pt. Dania w roku 1924 (W. 1925). Troszczył się o polskich emigrantów, w tym także o robotników sezonowych (m. in. odwiedzał ich miejsca zamieszkania). Z dn. 13 VI 1928 został R. przeniesiony do Sztokholmu jako poseł nadzwycz. i minister pełnomocny. W czasie trwającego sześć lat urzędowania R-ego na tym stanowisku znacznie zacieśniły się stosunki gospodarcze polsko-szwedzkie, zwłaszcza w zakresie eksportu węgla polskiego, który «dzięki energii i zapobiegliwości Konstantego Rozwadowskiego, bardzo aktywnego i doświadczonego posła polskiego» (G. Jackowski) został na trwałe wprowadzony na rynek skandynawski. Ze Sztokholmu odwołano R-ego z dn. 1 VII 1934 i przeniesiono w stan nieczynny, a 31 XII t. r. w stan spoczynku.

Po przejściu na emeryturę rozpoczął R. pracę w szwedzkim przedsiębiorstwie armatorskim Johnson Lines. Podróżując (wraz z żoną) statkami tej firmy badał w portach możliwości handlowo-akwizytorskie miejscowych przedstawicielstw Johnson Lines, wykorzystując swoje rozległe znajomości z czasów wiedeńskich. Z okazji pracy w Johnson Lines Rozwadowscy objechali cały świat. Latem 1939 podczas wakacyjnego pobytu w Polsce, R. w przewidywaniu wybuchu drugiej wojny światowej wyjechał z żoną do Paryża, a w r. 1940, jeszcze przed klęską Francji, udali się przez Portugalię do Brazylii. W r. 1942 powrócił R. do służby dyplomatycznej, obejmując 1 VI stanowisko chargé d’affaires w Urugwaju z siedzibą w Montevideo (z upoważnieniem do używania tytułu ministra pełnomocnego). Starania R-ego o przyznanie mu stopnia posła nie dały rezultatu. Swą funkcję dyplomatyczną przestał R. pełnić z chwilą cofnięcia uznania rządowi polskiemu w Londynie przez mocarstwa zachodnie 5 VII 1945. W latach powojennych Rozwadowscy przenosili się kilkakrotnie z Urugwaju do Argentyny i z powrotem, ostatecznie osiedli w Europie. R. zmarł 21 VII 1964 w Montreux-Territet w Szwajcarii. Był odznaczony Komandorią z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta, Wielką Wstęgą orderu duńskiego Danebroga i licznymi innymi wysokimi orderami zagranicznymi.

W małżeństwie (od 28 VI 1918) z Franciszką z Potworowskich (1889–1975), siostrą Edwarda Potworowskiego (zob.), R. dzieci nie miał.

Fot. w: Dziesięciolecie Polski Odrodzonej; – Album sterników państwa pol., s. 278, 279 (fot.); Hof- und Staats-Handbuch der Österreichischen-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1912, 1913, 1914, 1916, 1917, Wien; Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Centrala i placówki w 1921 r., W. [1921] s. 10; Polska służba zagraniczna po 1 września 1939 r., Londyn 1954 s. 67; Rocznik Służby Zagranicznej RP, W. 1932, 1933, 1934; – Batowski H., Walka dyplomacji hitlerowskiej przeciw Polsce 1939–1945, Kr. 1984; Chronologia stosunków międzynarodowych Polski 1924–1926, Zest. W. Balcerak, W. 1958; toż, 1930–1932, Zest. D. Eitner, W. 1962; toż, 1933–1935, Zest. W. Balcerak, W. 1960; Chyrowiacy, Pod red. L. Grzebienia, W. 1990 s. 97; Makowski W., Umowy międzynarodowe Polski 1919–1934, W. 1935 s. 71, 72; Medyński A., Rozwadowscy w powstaniu styczniowym, Lw. 1919 s. 23 (dotyczy ojca R-ego); – Dziennik Urzędowy Min. Spraw Wewnętrznych, W. 1919 nr 6 s. 11, nr 39 s. 12; Dziennik Urzędowy MSZ RP, W. 1923 s. 93, 1924 s. 136, 1927 s. 122, 1928 s. 160, 1929 s. 108, 1930 s. 143, 1934 s. 84, 127; Jackowski T. G., W walce o polskość, Kr. 1972; Schimitzek S., Drogi i bezdroża minionej epoki, W. 1976; Szematyzmy Król. Galicji 1901–8; Wachowiak S., Czasy, które przeżyłem. Wspomnienia z lat 1890–1939, W. 1983; – „Tyg. Powsz.” 1964 nr 39 s. 5 (nekrolog R-ego, błędna data śmierci: 19 VIII 1964), 1975 nr 39 s. 8 (nekrolog żony R-ego); – AAN: PRM, sygn. 254 (Karty kwalifikacyjne MSZ, litera R), Skorowidz uchwał Rady Ministrów 1924 r., 1927 r., 1928 r.; B. Ossol.: rkp. 7988, 7989; – Chłapowski D., Kronika rodziny Potworowskich, Kr. 1984 s. 61–9 (mszp. w posiadaniu autora); Listy Franciszki i Konstantego Rozwadowskich do Wandy z Potworowskich i Mieczysława Chłapowskich z l. 1911–1940, oraz dokumenty dotyczące R-ego w posiadaniu Dezyderego Chłapowskiego z Kr.

Alina Szklarska-Lohmannowa