Serwan Paschalis (zm. 1803), bernardyn, teolog, autor kazań. Był spokrewniony z księgarzem krakowskim Ambrożym Grabowskim przez jego matkę Teresę z Florkiewiczów i ciotkę księgarza, Wiktorię z Florkiewiczów Serwanową, mieszkające w Kętach.
W l. siedemdziesiątych XVIII w. S. był już w zakonie braci mniejszych (bernardynów) i w l. 1778–88 jako kapłan mieszkał w klasztorze św. Bernardyna w Krakowie, gdzie pracował jako lektor filozofii. W r. 1781 był kaznodzieją w katedrze krakowskiej na Wawelu, o czym świadczą kazania ogłoszone w książce zbiorowej „Kazania na niedziele całego roku 1781 w katedrze wawelskiej miane…” (Kr. 1782–3 I–II). Opublikował w r. 1786 podręcznik dla kaznodziejów pt. Uwagi i prawidła… (Kr. 1786 s. 31). W rękopisie pozostały wykłady z teologii dogmatycznej Institutiones dogmatico-theologicae, 1790 (Arch. Prow. Bernardynów w Kr.: sygn. 425/R). W r. 1788, po zdaniu egzaminu konkursowego, został lektorem teologii. Wiadomo również, że w l. n. (przed r. 1796) przebywał w Kalwarii Zebrzydowskiej i tam zreformował kalwaryjskie nabożeństwo tzw. dróżkowe, opracowując nowy modlitewnik dla pielgrzymów pt. Książka kalwaryjska (P. 1791). S. oparł się na wcześniejszych książkach dróżkowych z początku XVII w., autorstwa Mariana Postękalskiego, Mikołaja ze Skalbmierza i in. W w. XIX wznawiano druk aż 11 razy (wyd. 11, Wadowice 1890).
W l. 1796–9 S. był kustoszem krakowskiego klasztoru św. Bernardyna. Dopomógł w umieszczeniu A. Grabowskiego «dla nauki księgarstwa u Antoniego Gröbla». W ostatnich latach życia S. został kustoszem swojej zakonnej prowincji. Zmarł 20 IX 1803 w klasztorze w Krakowie i został pochowany w grobowcu klasztornym bernardynów w Alwernii koło Krakowa.
Estreicher; PSB (Grabowski Ambroży); Słownik polskich pisarzy franciszkańskich, W. 1981 s. 437–8; – Błażkiewicz H., Szkoła franciszkańska, w: Dzieje teologii katol. w Pol., II cz. 2 s. 302; Golichowski N., Przed nową epoką, Kr. 1899 s. 220, 387; Wyczawski H. E., Bernardyni polscy, Kalwaria Zebrzydowska 1992 III 16, 43; tenże, Kalwaria Zebrzydowska. Historia klasztoru bernardynów i kalwaryjskich Dróżek, Kalwaria 1987 s. 188, 245; – Grabowski A., Wspomnienie…, Kr. 1909 I 4, 256, II 308, 314; – Arch. Prow. Bernardyńskiej w Kr.: sygn. RGP-k-64 k. 56.
Wiesław Franciszek Murawiec