INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Stanisław Eugeniusz Kietliński      Stanisław Kietliński, wizerunek na podstawie ilustracji prasowej.

Stanisław Eugeniusz Kietliński  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1966-1967 w XII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kietliński Stanisław Eugeniusz, pseud. okupacyjny por. Hel (1911–1944), inżynier hydrotechnik, adiunkt Politechniki Warszawskiej. Pochodził z niezamożnej rodziny ziemiańskiej, syn Adama i Stefanii z Wojewódzkich. Ur. 8 V w Kietlance w pow. węgrowskim. Po ukończeniu szkoły średniej w Siedlcach wstąpił w r. 1930 na Politechnikę Warszawską, gdzie w r. 1934 ukończył studia na Wydziale Inżynierii w zakresie dwu sekcji (budownictwa wodnego i melioracji). Po odbyciu służby wojskowej rozpoczął w r. 1935 pracę jako starszy asystent w katedrze budownictwa wodnego I. w Politechnice Warszawskiej. Równocześnie brał udział w opracowywaniu wielu projektów inwestycji hydrotechnicznych wykonywanych przez katedrę, m. in. projektu wodociągów w Krośnie. W r. 1937 objął kierownictwo robót przy budowie wodociągów w Krośnie, a po ukończeniu tych prac w r. 1938 powrócił na politechnikę, gdzie został adiunktem katedry budownictwa wodnego II. W dalszym ciągu współpracował przy projektowaniu budowli wodnych, m. in. projektu zakładu wodnego w Turniszkach, regulacji rzeki Złota Lipa i Kropice oraz projektów wodociągów dla kilku miast polskich. W r. 1939 opracował, wspólnie ze swą żoną Zofią, skrypt z wykładów prof. K. Pomianowskiego, pt. „Jazy i kanały”.

W kampanii 1939 r. K. wziął udział jako podporucznik artylerii; w październiku 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do r. 1941. Na skutek starań, prowadzonych przy poparciu Instytutu Hydrograficznego, uzyskał zwolnienie z obozu i powrócił do pracy w Laboratorium Wodnym Politechniki. Był również wykładowcą wodociągów i kanalizacji w Państwowej Szkole Budownictwa Lądowego i Wodnego w Warszawie oraz budownictwa wodnego w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie. Ponadto był rzeczoznawcą do spraw wodociągowo-kanalizacyjnych m. Krosna. W ramach tej funkcji wykonał projekt ciężkiego zbiornika betonowego, jedynego tego typu w Polsce. Brał czynny udział w pracy konspiracyjnej w szeregach Armii Krajowej. W chwili wybuchu powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu «Baszta» na barykadach Sadyby, Czerniakowa i Mokotowa. Za waleczność został awansowany na porucznika i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. W dn. 14 IX 1944 r. poległ w walce na ulicach Warszawy. Ożeniony z Zofią z Warchałowskich, miał córkę Zofię.

 

Czetwertyński E., S. K., „Politechnika” 1946 nr 2; – Na podstawie materiałów dostarczonych przez Zofię Kietlińską opracowała

Red.

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.