INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Stanisław z Niewiesza h. Pomian  

 
 
2 poł. XIV - 1430/1433
 
Biogram został opublikowany w latach 2003-2004 w XLII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Stanisław z Niewiesza h. Pomian (zm. między 1430 a 1433), kanonik włocławski i płocki.

Pisał się z Niewiesza w ziemi sieradzkiej. Był synem wojskiego sieradzkiego Chebdy z Niewiesza (zm. 1417), oraz nieznanej bliżej Katarzyny. Stryjami S-a byli bp. włocławski Jan Pella z Niewiesza i wojski sieradzki Stanisław Pella (zob.). S. miał pięciu braci: dziekana włocławskiego Jana, dwóch Mikołajów, którzy posiadali liczne beneficja kościelne, chorążego łęczyckiego Piotra, chorążego sieradzkiego Marcina, oraz siostrę Łucję, żonę Jarosława z Zagórzyc.

W r. 1407 podjął S. studia na Uniw. Krak., prawdopodobnie ich nie ukończył. Przed 28 III 1413 został kanonikiem włocławskim, gdyż tego dnia w Rypinie jako członek tej kapituły był świadkiem pozwu króla Władysława Jagiełły oraz książąt mazowieckich Janusza I i Siemowita IV przeciwko zakonowi krzyżackiemu do króla niemieckiego i węgierskiego Zygmunta Luksemburskiego. Pomagał pełnomocnikowi tego króla, Benedyktowi z Makry, zbierać dowody świadczące o łamaniu przez zakon postanowień wyroku budzińskiego (1412). Przed 11 XII 1417 objął kanonię kruszwicką, a tego dnia otrzymał prowizję na altarię św. Andrzeja w kolegiacie w Łęczycy. Z 18 I r.n. pochodzi prowizja dla S-a na kanonię w kolegiacie uniejowskiej oraz nadanie mu kustodii łęczyckiej, pod warunkiem rezygnacji ze wspomnianej altarii. Nadanie S-owi wszystkich wymienionych beneficjów, łącznie z altarią łęczycką, potwierdza ekspektatywa dla niego na kanonię płocką z 27 I 1418. Na pewno nie objął jednak kustodii łęczyckiej, którą otrzymał ostatecznie w r.n. Mirosław z Budzewa. Natomiast S. dostał kanonię uniejowską, z której 30 IV 1418 płacił annaty, a następnie (do 26 VII 1424) toczył o nią zwycięski spór z Maciejem, synem Mikołaja z Grodźca. Będąc kanonikiem włocławskim oraz prokuratorem stryja Jana Pelli, ówczesnego prepozyta kruszwickiego i kanonika włocławskiego oraz kapit. włocławskiej, wystąpił 4 VII 1418 przeciwko bp. włocławskiemu Janowi Kropidle w sprawie dóbr wolborskich. Dn. 2 XI r.n. wystosował suplikę do papieża Marcina V o nadanie mu prepozytury gnieźnieńskiej po śmierci Mikołaja Strosberga; suplika została jednak unieważniona. W imieniu Jana Pelli, już po jego wyborze na biskupstwo włocławskie, w październiku 1421 przekazał 1005 fl. Stolicy Apostolskiej. Dn. 23 VI 1423 otrzymał od stryja dożywotni zapis 100 fl. z dóbr stołowych biskupstwa włocławskiego. Przed 23 XI t.r. uzyskał prezentę na kościół św. Piotra w Pułtusku, a gdy bp płocki Jakub z Korzkwi (właściwie z Kurdwanowa) erygował tamże kapit. kolegiacką, był jej kanonikiem do r. 1427. Dn. 24 XI 1423 otrzymał od papieża Marcina V kolejną prowizję na prepozyturę św. Michała w Krakowie, nie wiadomo jednak, czy wszedł w posiadanie tego beneficjum. W r.n. (17 I) był świadkiem instrumentu notarialnego zawierającego pismo dominikanina Jana Falkenberga, odwołujące jego pamflet na króla Władysława Jagiełłę i Polaków. Dn. 26 VII 1425 otrzymał S. ponowną prowizję na kanonię płocką, o którą toczył spór z Piotrem, synem Bolesty. Przed 11 XI t.r. był S. prezentowany przez bp. Jana Pellę na kościół parafialny w Wolborzu, wakujący po śmierci Mikołaja z Będkowa i uzyskał papieskie zatwierdzenie; najpewniej jednak zajęcia tego beneficjum dokonał Michał z Woli, z którym S. toczył spór co najmniej do r. 1427. Brat S-a, Jan z Niewiesza, płacił 12 IX 1426 w jego imieniu annaty z kanonii płockiej, chociaż spór o nią trwał nadal, co najmniej do 9 I 1430. S. posiadał pensję z dóbr stołowych biskupstwa płockiego. Dn. 13 XII 1426 otrzymał kolejną prowizję, tym razem na kanonię kielecką. Przed 31 X 1428 został kanclerzem w kapit. włocławskiej. Zmarł po 9 I 1430 a przed 15 I 1433.

 

Szymczakowa, Szlachta sieradzka, s. 164–6; – Indeks studentów Uniw. Krak., s. 279; Radzimiński, Prałaci i kanonicy, II 136–8; – Radzimiński A., Duchowieństwo kapituł katedralnych w Polsce XIV i XV w. Studium nad rekrutacją i drogami awansu, Tor. 1995 s. 121, 123; tenże, W sprawie genezy kolegiaty i kapituły w Pułtusku, w: Studia nad dziejami miast i mieszczaństwa w średniowieczu, Tor. 1996 s. 143–54; – Annatae e Regno Poloniae saeculi XV, Wyd. M. D. Kowalski, w: Mon. Pol. Vat., Kr. 2002 X nr 105, 138, 167, 396; Bull. Pol., IV–V; Elementa ad fontium editiones, Vol. 1 nr 190; Lites, II 203–6; – B. Jag.: rkp. 348 k. 330–1.

Andrzej Radzimiński

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

   
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Jan z Dukli

około 1410 - 1484-09-29
święty
 

Władysław Opolski

między 1326 a 1332 - 1401-05-18
książę kujawski
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.