Kawiecki (Kawecki) Szymon h. Dołęga (zm. ok. 1686), rotmistrz pancerny i oboźny wojskowy. Pochodził z rodziny, która wywodziła się z Kawieczyna i Kawieczynka w woj. sieradzkim. Dn. 1 I 1652 r. został rotmistrzem chorągwi pancernej liczącej 100 koni. W walkach toczonych w 1652 i wiosną 1653 r. z Kozakami chorągiew poniosła duże straty. Jesienią 1653 r. K. brał udział w wyprawie żwanieckiej króla Jana Kazimierza. Najpóźniej w r. 1653 otrzymał godność oboźnego wojskowego, po ustąpieniu Sebastiana Machowskiego z tego stanowiska. Dn. 29 XII 1655 r. przystąpił do konfederacji tyszowieckiej, a w styczniu 1656 r. podpisał akt konfederacji łańcuckiej. W kampanii 1656 r. chorągiew K-ego wchodziła w skład pułku jazdy kwarcianej Jakuba Potockiego, kasztelanica krakowskiego i strażnika koronnego. Pułk ten należał do dywizji Jerzego Lubomirskiego i Stefana Czarnieckiego, brał udział w bitwie pod Warką 7 IV 1656 r., a następnie w wyprawie wielkopolskiej i niepomyślnej dla Polaków bitwie pod Kłeckiem, stoczonej 7 V 1656 r. Dn. 1 VI 1656 r. chorągiew K-ego poniosła poważne straty w walkach nad Notecią, zaatakowana niespodzianie pod Kcynią przez oddziały szwedzkie. W wyniku walk w r. 1657 liczebność chorągwi spadła ze 100 do 88 koni, a po walkach w l. 1659 i 1660 powtórnie spadła do 69 koni. Nie wiemy, kiedy K. przeszedł z pułku Potockiego, strażnika, a następnie pisarza polnego kor., do pułku Stanisława Mariusza Jaskólskiego, kasztelana sanockiego; w pułku tym odnajdujemy jego chorągiew w r. 1667. Jesienią 1660 r. oba te pułki wzięły udział w kampanii cudnowskiej i należały do dywizji S. Rewery-Potockiego, hetmana wielkiego kor.
W r. 1666, w czasie rokoszu J. Lubomirskiego, K. pozostawał na żołdzie królewskim i należał do obozu regalistów. W tym czasie zrzekł się funkcji oboźnego wojskowego, którą przejął Michał Zbrożek, podczaszy wieluński. Od r. 1663 K. nosił tytuł chorążego Nowogródka Siewierskiego. W r. 1667 podpisał elekcję Michała Korybuta z woj. lubelskim. Chorągiew jego istniała do r. 1668. Jako chorąży nowogrodzki występował w aktach do r. 1686. Ożeniony był z Konstancją Anną Dobromirską, pisarzówną podolską. Pozostawił syna Andrzeja Franciszka, skarbnika podolskiego, właściciela Liczkowców. Do chorągwi K-ego należał w latach «potopu» Marcin Kawiecki, zapewne bliski jego krewny. Współcześnie z K-m służył w kompucie koronnym także Andrzej Kawiecki, porucznik chorągwi pancernej Jerzego Lubomirskiego.
Boniecki; Niesiecki; Uruski; Elektorowie, s. 88; – Hniłko A., Wyprawa cudnowska w 1660 roku, W. 1931 s. 39, 42; Kersten A., Stefan Czarniecki 1599–1665, W. 1963; tenże, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, „Roczn. Lubelski” T. 1: 1958 s. 115; Nowak T., Kampania wielkopolska Czarnieckiego i Lubomirskiego w roku 1656, „Roczn. Gdań.” T. 11: 1937 s. 72, 120; Wimmer J., Materiały do zagadnienia organizacji i liczebności armii koronnej, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1954 IV 514; toż, W. 1960 V 498; toż, W. 1960 VI z. 1 s. 234; – Jemiołowski M., Pamiętnik, Lw. 1850 s. 98; Michałowski J., Księga pamiętnicza, Kr. 1864 s. 668; – AGAD: Rachunki skarbowo-wojskowe dział 86 księga 52 f. 269–271v., księga 58, f. 58, księga 123, Arch. skarbu koronnego, Rachunki nadworne 5 f. 1108–1111, Metryka Koronna 207 f. 101; B. Czart.: rkp. 402 f. 89–94; Riks-arkivet, Sztokholm: Brev till Kungl. Maj-t Karl X Gustavs tid (dodatek do listu B. Radziwiłła do Karola X Gustawa z kwietnia 1656).
Tadeusz Wasilewski