Jackowski Tadeusz Kryspin (1859–1924), działacz rolniczy, konserwatysta. Ur. 25 X w Pomarzanowicach (pow. średzki) jako syn Maksymiliana i Marii z Lichtnekerów. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, następnie od r. 1879 studiował historię w Krakowie. Nie ukończywszy tych studiów przeniósł się do Berlina na wydział prawa. Wiosną 1883 r. zdał tam egzamin refendariuszowski; doktorat praw uzyskał na uniwersytecie w Getyndze. W czasie studiów podróżował dużo po Niemczech, Francji i Polsce. W 1883 r. objął w Poznaniu redakcję „Wielkopolanina”, pisma ultramontańskiego, celem zachowania wpływów ziemiaństwa nad chłopami. Po dwóch latach przekazał redakcję J. Bukowieckiemu, jął się natomiast gospodarki w dobrach pomarzanowickich. Talent organizacyjny i duża wiedza rolnicza pozwoliły mu w krótkim czasie postawić majątek na wysokim poziomie produkcyjno-technicznym. Z biegiem lat rozszerzył znacznie areał majątku, dokupując kolejno szereg folwarków. Pomagał ojcu w prowadzeniu biura Patronatu, brał czynny udział w zarządzie Centralnego Tow. Gospodarczego, którego był prezesem w l. 1906–1914. By zahamować proces przechodzenia ziemi polskiej w ręce niemieckie, założył J. Związek Ziemian. Utrzymywał J. żywe kontakty z Wydziałem Rolniczym Uniw. Jag., który proponował mu nawet katedrę administracji rolnej. W 1907 r. przewodniczył w polskiej delegacji rolniczej na zjeździe w Wiedniu. W r. 1908 i następnych był kilkakrotnie w Watykanie, próbując tam – jako szambelan papieski – uzyskać interwencję papieską przeciw uciskowi narodowemu w zaborze pruskim. W czasie pierwszej wojny światowej był zwolennikiem orientacji na państwa centralne, lecz wkrótce zerwał z tą koncepcją, a po odzyskaniu niepodległości zgłosił się na służbę do Ministerstwa dla byłej dzielnicy pruskiej. Pracował w Urzędzie Likwidacyjnym i był dyrektorem departamentu rolnictwa. J. był autorem kilku prac z dziedziny rolnictwa. M. in. ogłosił w Księdze Jubileuszowej Centralnego Tow. Gospodarczego (Poznań 1911) cenną rozprawę pt. Materiały do historii rolnictwa W. Ks. Poznańskiego od 1861–1911 r. Ponadto wydał broszury: Jak zachować narodowi ziemię (Poznań 1903), O ważności ceł i traktatów handlowych dla rolnictwa (Poznań 1911) oraz Listy z Hiszpanii (Poznań 1885).
Żonaty z Paulą Chłapowską miał dzieci: Marię (ur. 1886), Tadeusza (ur. 1889), Jadwigę (ur. 1891) i Mariana (ur. 1893). Zmarł w Poznaniu 26 V 1924 r.
„Dzien. Pozn.” 1924 nr 123 (nekrolog); – Wspomnienie syna J-ego, Tadeusza (mszp. w posiadaniu autora).
Witold Jakóbczyk