INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Włodzimierz Rodziewicz      Włodzimierz Rodziewicz, wizerunek na podstawie fotografii.

Włodzimierz Rodziewicz  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1988-1989 r. w XXXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Rodziewicz Włodzimierz (1909–1976), chemik, profesor Politechniki Gdańskiej. Ur. 20 VIII w Rożyszczach w pow. łuckim, był synem Feliksa, administratora rolnego, i Klotyldy z Weszczyńskich, pielęgniarki.

Po ukończeniu Gimnazjum im. T. Kościuszki w Łucku R. studiował w l. 1927–8 chemię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniw. Warsz., w l. 1928–34 chemię na Politechn. Warsz., gdzie uzyskał dyplom inżyniera; specjalizował się w chemii analitycznej. W l. 1934–8 był starszym asystentem chemii nieorganicznej na politechnice u Tadeusza Miłobędzkiego, analizując wtedy zastosowanie promieni Roentgena do badań strukturowych. W l. 1938–9 pracował jako kierownik zorganizowanego przez siebie Laboratorium Chemicznego w nowo uruchomionej fabryce amunicji nr 2 w Kraśniku. W okresie drugiej wojny światowej R. przebywał w Łucku. Był zatrudniony w l. 1939–41 w Artelu Inwalidów «Cherczowik», w l. 1941–2 jako asystent działu chemicznego Instytutu Higieny, w l. 1942–5 jako chemiczny laborant młyna. W lipcu 1945 R. przybył do Gdańska, obejmując zaraz kierownictwo Katedry Chemii Nieorganicznej na Politechn. Gdań., początkowo był adiunktem, od r. 1946 zastępcą profesora, od r. 1950 profesorem nadzwycz., od r. 1963 profesorem zwycz. Katedrę tę zorganizował od podstaw, współorganizował Wydział Chemiczny, którego w l. 1945–50 był prodziekanem, a w latach 1950–3 i 1958–64 dziekanem. W r. 1949 doktoryzował się z pracy o wyższych mieszanych tlenkach chromu. Katedrą, Zakładem Chemii Nieorganicznej kierował do śmierci, Instytutem Chemii i Technologii Nieorganicznej w l. 1970–3, poza tym zorganizował i redagował wydawnictwo skryptów naukowych uczelni, zapoczątkował „Zeszyty Naukowe Politechniki Gdańskiej”, brał udział w redagowaniu „Wiadomości Chemicznych”.

R. był prekursorem badań związków krzemoorganicznych i twórcą polskiej szkoły w tej dziedzinie, szczególnie dzięki odkryciu dwóch nowych klas tych związków (trójalkoksysilanotioli, czteroalkoksycyklodwusilotiani). Opatentował sam lub ze współpracownikami nową metodę otrzymywania pięciochlorofenolu, zastosowaną do sporządzania preparatów grzybobójczych w kraju i za granicą, metodę odkrywania śladowych ilości wody przy użyciu organoizotiocyjanianosilanów, nową metodę oznaczania potasu radiograwimetrycznie. Wszystkie ważniejsze prace publikował w „Rocznikach Chemii”, m. in.: Synteza chloroołowianów niektórych amin organicznych (1953 z. 2), O estrach etylofenylowych kwasu ortokrzemowego (tamże z. 3), Zastosowanie kwasu chloroołowiowego do bezpośredniego wykrywania jonu potasowego (1954 z. 4), Otrzymywanie estrów kwasu ortokrzemowego w fazie gazowej (1955 z. 2/3), Otrzymywanie sześciofenoksydwusiloksanu metodą hydrolizy chloroestrów fenylowych kwasu krzemowego wodą krystaliczną (1957 z. 5), Działanie czterochlorku krzemu na chloreton (tamże); poza tym ogłosił m. in. w : Zmiany rozmieszczenia pierwiastków w ostatnim periodzie ich układu (1947 z. 7). Był promotorem 20 doktoratów; 6 jego uczniów uzyskało veniam legendi. Do jego szkoły należeli m. in. Jan Dobrowolski (następca na katedrze), Jerzy Szychliński, Tadeusz Jasiński, Halina Bentkowska, Wiesław Wojnowski, Irena Kwiatkowska, Kazimierz Grzędzicki. Był R. członkiem Rady Głównej przy Min. Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, członkiem Towarzystwa Naukowego Gdańskiego, Polskiego Tow. Chemicznego, Tow. Przyrodników im. Kopernika, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zmarł 8 III 1976 w Gdańsku i pochowany został na cmentarzu w Gdańsku-Srebrzysku. Był odznaczony m. in. Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, honorową odznaką «Zasłużony dla Ziemi Gdańskiej».

W małżeństwie z Zofią z Kudelskich (zm. 1970) R. dzieci nie miał.

 

Fot. w Materiałach Red. PSB; – Składy osobowe i programy wykładów Politechniki Gdańskiej 1947–1976; – Politechnika Gdańska 1945–1955, W. 1958 s. 54, 57, 181, 186–7, 364 (częściowa bibliogr.); Politechnika Gdańska 1945–1970, Gd. 1970; Nekrologi z r. 1976: „Życie Warszawy” nr 61, „Dzien. Bałt.” nr 56, 57, 58, „Tyg. Powsz.” nr 20, „Tryb. Ludu” nr 64; – Arch. PAN: Zespół Minerwa – Informacje Jana Dobrowolskiego.

Stanisław Marian Brzozowski

 

 
 

Powiązane zdjęcia

   

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
Ten biogram został opublikowany dzięki PGE - Mecenasowi projektu iPSB. pge-logo-pion-size2.png
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Roman Dmowski

1864-08-09 - 1939-01-02
polityk endecki
 

Zbigniew Zapasiewicz

1934-09-13 - 2009-07-14
reżyser teatralny
 
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

  więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.