Pucek (Puczek, Puczkowicz) Wojciech (zm. ok. 1759), mieszczanin krakowski, mistrz murarski.

P. był kolejno podstarszym, a następnie seniorem (1749) cechu murarzy i kamieniarzy krakowskich. Złożona przez niego sztuka mistrzowska posiada postać późnobarokowego kościoła kopułowego. Zatwierdzające podpisy P-a widnieją na licznych sztukach mistrzowskich innych murarzy od lat trzydziestych do pięćdziesiątych XVIII w. W r. 1735 P. współpracował z Antonim G. Müntzerem przy budowie kościoła Paulinów na Skałce w Krakowie. W r. 1744 wraz z Józefem Chrzanowskim i Marcinem Sienkowskim – majstrami murarskimi, był P. zatrudniony przy budowie, projektowanego zapewne przez Franciszka Placidiego, południowego i zachodniego skrzydła klasztoru Bernardynek w Krakowie. W r. 1749 P. podpisał, opracowany wspólnie z Dominikiem Puckiem i Maciejem Cepigowskim, kosztorys na odbudowę spalonego w r. 1745 kościoła Bożogrobców w Miechowie. Po r. 1759 urywają się wzmianki o P-u w aktach cechu murarzy i kamieniarzy krakowskich.

Synem P-ka był Dominik (zob.).

Łoza, Architekci; Katalog zabytków sztuki w Pol., I, IV; – Lepiarczyk J., Materiały źródłowe do budowy i urządzenia barokowego kościoła na Skałce w Krakowie, „Spraw. PAU” T. 52: 1951 nr 7 s. 59 (Mikołaj Pucek); Lipiński T., Rozmaitości – wyciągi z rękopisu 1749, „Bibl. Warsz.” 1849 t. 1 s. 399–401; – Arch. Państw. w Kr.: rkp. 3075 (akta cechu murarzy i kamieniarzy krakowskich), AD 479, 501.

                                                                                                                                                                                                                             Janina Stoksik