Ten pochodzący z Francji rysownik i malarz stał się polskim świadkiem swej epoki. Uwiecznił przełomowe wydarzenia końca I Rzeczypospolitej. Często wracał do tematu sejmików szlacheckich, które były fundamentem ustrojowym Rzeczypospolitej i ogniskowały uwagę zarówno obozu postępu, jak i wsteczników.  Był czołowym ikonografem Konstytucji 3 maja. Wiele razy rysował scenę jej zaprzysiężenia. Jego rysunki stanowią oparte na autopsji przedstawienie wydarzeń i są czasem ich jedynym wiarygodnym dokumentem artystycznym.  Był czołowym rysownikiem wypadków powstania kościuszkowskiego. W solidarności z walką o wolność przybranej ojczyzny podpisał nawet „Akcess do Powstania...”, wyłożony w Ratuszu po zwycięstwie insurekcji warszawskiej. Jego szkice z walk na stołecznych ulicach  mają walor historycznego dokumentu. Z okresu powstania pochodzą rysunki reportażowe, ukazujące wojsko powstańcze, uzbrojonych mieszkańców Warszawy, sypanie szańców, obóz Kościuszki w Mokotowie, czy wieszanie zdrajców na Rynku Starego Miasta. Prócz scen, które mógł widzieć w Warszawie, rysował bitwy pod Racławicami i  Maciejowicami, a także szturm i rzeź Pragi. Po poddaniu Warszawy szkicował portret feldmarszałka Aleksandra Suworowa i scenę przeglądu rosyjskich wojsk przed Pałacem Saskim.

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących Jana Piotra Norblina de la Gourdaine znajdziesz w jego biogramie i na innych stronach naszego serwisu.