INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Karol Scipio  (Scipio del Campo, Scypio)      Karol Scipio, wizerunek na podstawie ilustracji prasowej.

Karol Scipio (Scipio del Campo, Scypio)  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1995-1996 w XXXVI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 
Scipio (Scipio del Campo, Scypio) Karol (1842–1912), działacz gospodarczy, poseł na Sejm Krajowy. Był drugim z sześciorga dzieci Maurycego, porucznika kawalerii w powstaniu listopadowym, właściciela Łazisk w pow. mińskim, i Anieli z Jezierskich, bratankiem Jana Karola (zob.).
 
S. uczył się w Warszawie, studia ukończył w paryskiej École des Mines. Ok. r. 1870 przybył do Lwowa. W l. 1871–6 pracował jako dyrektor fabryki papieru w Czerlanach. Z tego tytułu w l. 1871–2 był członkiem Rady Powiatowej i Wydz. Powiatowego w Gródku, a w l. 1872–6 wchodził w skład powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego w Gródku. Od r. 1872 był członkiem Galicyjskiego Tow. Gospodarczego we Lwowie, początkowo w oddziale rudeńsko-gródeckim, a w l. 1875–98 w oddziale jarosławskim.
 
Po ślubie z Karoliną Weiglówną S. osiadł w Łopuszce (pow. łańcucki). W l. 1875–9 jako właściciel dóbr wchodził w skład powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego. W l. 1875–84 był też członkiem Rady Powiatowej w Łańcucie, pełniąc w r. 1877 funkcję prezesa tamtejszego Wydz. Powiatowego. Wspólnie z Zygmuntem Dembińskim założył i przez wiele lat prowadził «Pomoc Obywatelską» w pow. jarosławskim i łańcuckim. W l. 1877–90 był członkiem Wydz. Galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego z okręgu Łańcut-Kolbuszowa. Karierę parlamentarną rozpoczął S. w r. 1879 jako poseł na Sejm Krajowy z okręgu rzeszowskiego I kurii, wchodząc na miejsce Ludwika Skrzyńskiego, który zrzekł się mandatu 30 IX 1878. Od października 1882 przygotowywał sobie grunt do walki o mandat z okręgu Łańcut-Przeworsk w wyborach r. 1883. Uzyskał poparcie Rady Powiatowej, duchowieństwa i Kasy Zaliczkowej, jednak w marcu 1883 pojawiła się kontrkandydatura w osobie Alfreda Potockiego, wysuwanego przez niektórych członków Centralnego Komitetu Wyborczego. S., ostrzegając, że w tej sytuacji zwycięży poseł chłopski, spowodował, że A. Potocki usunął się i kandydował z innego okręgu. S. wybrany na posła, wszedł do komisji budżetowej, 21 IX 1883 został jej sekretarzem. Należał w Sejmie do tzw. grupy krakowskiej, występował często, lecz głównie jako sprawozdawca w sprawach dotacji na szkolnictwo (zwłaszcza na szkoły rolnicze, ogrodnicze i weterynaryjne). Dn. 15 X 1883 został wybrany na zastępcę członka Wydz. Krajowego (pełnił tę funkcję w l.n. – do śmierci). Był także członkiem i sekretarzem (15 IX 1884) komisji konkurencyjnej; 30 IX t.r. został członkiem Rady Nadzorczej Banku Krajowego we Lwowie i 20 I 1886 przemawiał za wnioskiem o zezwolenie na zaciągnięcie pożyczki z tego banku dla miasta Podgórza. Ponownie był posłem w kadencjach w l. 1889–95 i 1895–1901, wybierany w okręgu większych posiadłości obwodu rzeszowskiego, nadal sekretarzował komisji budżetowej i bankowej. Zabierał głos w sprawach formalnych lub jako sprawozdawca komisji budżetowej, powszechnie uważany za zdolnego ekonomistę i znawcę spraw finansowych. Przemawiał kilkakrotnie w l. 1897–90 w sprawie pomocy dla ludności dotkniętej klęskami żywiołowymi. Ok. r. 1890 S. przeniósł się do Krakowa. W l. 1886–93 był zastępcą dyrektora Tow. Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, zaś w l. 1894–7 jego II dyrektorem. W r. 1888 objął stanowisko dyrektora Rady Zawiadowczej Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu (do r. 1892). W l. 1888–9 był członkiem dyrekcji Galicyjskiego Zakładu Kredytowego Ziemskiego, a w l. 1890–4 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Tow. Wzajemnego Kredytu w Krakowie. Był również członkiem Komitetu Tow. Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie (1889–96). Po r. 1900 angażował się w działalność gospodarczą. W r. 1901 był członkiem Rady Nadzorczej Galicyjskiego Akcyjnego Tow. Przemysłu Cukrowniczego w Przeworsku, a także wchodził w skład rady nadzorczej Banku Melioracyjnego we Lwowie (1905–7). Był członkiem rady nadzorczej Banku Ziemskiego w Krakowie w r. 1912.
 
S. należał do grona konserwatystów, którzy 15 XII 1890 założyli w Krakowie Spółkę Wydawniczą Polską; wchodził w skład jej zarządu od początku do śmierci oraz był radcą jej dyrekcji. Nakładem Spółki ukazało się kilka przekładów S-a z francuskiego (których dokonał zanim zagroziła mu utrata wzroku), cztery prace Juliana Klaczki (z przedmowami Stanisława Tarnowskiego): „Aneksja w dawnej Polsce (Unia Polski z Litwą)” (Kr.1901), „Studia dyplomatyczne. Sprawa duńska (1863–1865)” (Kr. 1903–4), „Dwaj kanclerze. Książę Gorczakow. Książę Bismarck” (Kr. 1905), „Przygotowania do Sadowy” (Kr. 1907), oraz „Pamiętniki ks. Adama Czartoryskiego i korespondencja jego z cesarzem Aleksandrem I” (Kr. 1904–5 I–II).
 
S. działał także społecznie. Dn. 8 XII 1893, w kilka miesięcy po śmierci syna, zapisał się do krakowskiej Sodalicji Mariańskiej. Początkowo należał do Sodalicji Kupców, jednak w r. 1896 dzięki jego inicjatywie wyodrębniła się oddzielna Sodalicja Niepokalanego Poczęcia i św. Józefa. S. opracowywał jej statut, należał do Rady i prowadził finanse, nie przyjął jednak proponowanej mu kilkakrotnie godności prefekta. Był też sekretarzem i kasjerem Internatu Krakowskiego, stał na czele Czytelni Katolickiej w pierwszych latach jej istnienia. Zmarł 8 XII 1912 w Krakowie.
 
Z małżeństwa z Karoliną z Weiglów miał S. dwóch synów: Władysława (zm. 1893) oraz Romana.
 
 
 
Nowy Korbut, VIII; Bibliogr. historii Pol. XIX w., I, II cz. 3 vol. 3; Kozłowski, Bibliogr. powstania; Żychliński, XXIX 66; – Bratkowski S., Śp. Karol hr. Scipio del Campo Sodalis Marianus, Kr. 1913; Grodziski S., Sejm Krajowy galicyjski 1861–1914, W. 1993 I–II; Gruca A., Spółka Wydawnicza Polska (1890–1916), wydawnictwo polskich konserwatystów, Kr. 1993; Zdrada J., Galicyjskie wybory sejmowe i parlamentarne w latach 1861–1889, „Roczn. B. PAN w Kr.” R. 19: 1973; – Sprawozdania sejmu galicyjskiego z l. 1883–1901; Szematyzmy Król. Galicji z l. 1875–1912; – „Czas” 1912 nr 568, 576; Kalendarz J. Czecha na r. 1914, s. 97; – B. Jag.: rkp. 7655 II, 8082 III, 8084 III, 8085 III; B. Ossol.: rkp. 12882 I; B. PAN w Kr.: rkp. 1830, 1978, 2185 t. 3, rkp. 4050, 7901, 7930.
 
Karolina Grodziska
 
 
 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

   
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Wojciech Korfanty

1873-04-20 - 1939-08-17
działacz narodowy
 

Tadeusz Marian Kotarbiński

1886-03-03 - 1981-10-03
filozof
 

Stanisław Tondos

1854-03-10 - 1917-12-22
malarz
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Teofil Simchowicz

1879-06-03 - 1957-12-31
lekarz
 

Tadeusz Popowski

1868-03-19 - 1930-12-09
inżynier technolog
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.