Grabianka Andrzej h. Leszczyc (1825–1884), ziemianin, pisarz i działacz społeczny. Pochodził ze starego rodu szlacheckiego. Był szóstym z kolei dzieckiem Antoniego i Honoraty ze Stadnickich. W r. 1845 G. ożenił się ze Stefanią Proskurzanką i rozwiódł po dwóch zaledwie latach pożycia. Już we wczesnej młodości interesował się żywo kwestią chłopską, dążąc do jej rozwiązania w duchu szlachecko-liberalnym. G. był jednym z pierwszych ziemian podolskich, którzy oczynszowali chłopów. Reformę tę przeprowadził w odziedziczonych po ojcu wsiach, Krzemiennej i Nowosiółce. W r. 1859 wydał G. prace w j. francuskim poświęcone kwestii chłopskiej, które, zwróciły na siebie uwagę prasy zagranicznej. Pod pseudonimem Franciszka Tyszki drukował także w Kamieńcu kilka obrazków scenicznych, m. i. Tłoka na Rusi, czyli okrężne (Kamieniec 1860). Wskutek tego, że wysyłał liczne memoriały w kwestii włościańskiej do ówczesnych rosyjskich kół rządzących, zawezwany został przez cara Aleksandra II do Petersburga i mianowany członkiem komisji, redagujących ustawy i rozporządzenia dotyczące emancypacji i uwłaszczenia chłopów w całym cesarstwie. Zasiadał w dwóch specjalnych komisjach: ekonomicznej i administracyjnej, jako jedyny w tej sprawie reprezentant interesów trzech guberni: wołyńskiej, podolskiej i kijowskiej. Komisje wydrukowały cały tom tez, które różniły się od zdań większości członków, a dotyczyły kwestii administracyjnej ogólnej i kwestii miejscowych ekonomicznych nie tylko trzech wymienionych guberni, ale także Litwy, Inflant i Białorusi oraz innych prowincji cesarstwa rosyjskiego. Zmarł w Kamieńcu Podolskim w styczniu 1884 r.

Estreicher; Żychliński, IX; Bar M., Słownik pseudonimów; – „Nowa Ref.” 1844 nr z 22 I.

Józef Buszko