INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Fabian Maliszowski  

 
 
1583 - 1644-01-12
Biogram został opublikowany w 1974 r. w XIX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Maliszowski (Malissovius) Fabian, krypt. F. z Przemyśla, F. ze Stołpców (1583–1644), dominikanin. Ur. w Przemyślu prawdopodobnie 9 XI, pochodził z rodziny mieszczańskiej. W r. 1601 wstąpił do zakonu dominikanów we Lwowie, gdzie 17 V 1602 złożył śluby zakonne na ręce prowincjała Antonina z Przemyśla. Po studiach filozoficzno-teologicznych odbytych we Lwowie i Jezupolu otrzymał święcenia kapłańskie i skierowany został do pracy kaznodziejskiej. Był bardzo dobrym homiletą i pełnił urząd kaznodziei zwyczajnego w lwowskim klasztorze Bożego Ciała (w l. 1617–9, 1636–8) i Św. Marii Magdaleny (1641), w Złotym Potoku (1622), w Barze (1622 i 1629), w Smotryczu (1624), a także misjonarza apostolskiego w Stołpcach na Polesiu (od 1640). Już w r. 1613 otrzymał tytuł kaznodziei generalnego. W r. 1618 przyznano M-emu na kapitule generalnej w Lizbonie stopień bakałarza teologii «titulo praedicationis», a w r. 1628 w Tuluzie nadano mu stopień doktora.

Oprócz owocnej działalności kaznodziejskiej M. sprawował w ciągu wielu lat urząd przeora w klasztorach dominikanów: w Busku (1614–5), Jezupolu (1622), Stołpcach (1628 i 1643–4), Barze (1631), Kudaku (1638–9), Jaworowie (1640) i Kamieńcu Podolskim (1641–3). Jako definitor brał udział w kapitułach prowincji ruskiej w Konstantynowie (1617), Barze (1629), Lwowie (1640), a w charakterze socjusza definitora prowincji w kapitule generalnej Zakonu w Lizbonie (1618) i Mediolanie (1622). W r. 1632 został wybrany prowincjałem prowincji ruskiej. W pracach na tym urzędzie znalazł się wobec silnej opozycji grona dominikanów z byłym prowincjałem o. Janem Damascenem Sokołowskim na czele. Istotnym źródłem nieporozumień były nie sprecyzowane jeszcze prawa młodej prowincji ruskiej (powstałej w r. 1596). Nie zrozumiany przez środowisko i oskarżony o wprowadzenie rozłamu i niepokoju wewnątrz prowincji, zrzekł się pod naciskiem wizytatora o. Jana Spiny prowincjalatu po trzech latach swych rządów. Zmarł w Stołpcach 12 I 1644, przechodząc do historiografii dominikanów w opinii świętości. Kult M-ego rozwinął się szczególnie w XVIII w. wśród Polaków, Rusinów i Żydów. Starania o beatyfikację rozpoczęto w r. 1934.

 

Portret M-ego (zniszczony w pożarze klasztoru w Podkamieniu w r. 1915) reprod. w: Żukiewicz K., Dzieje cudownego obrazu Maryi w kościele oo. Dominikanów w Podkamieniu, Kr. 1907; Sztych rytownika lwowskiego I. Labingera z XVIII w., reprod. w monografii J. Woronieckiego; – Hagiografia polska, P.–W.–L. 1972 II (bibliogr. i wykaz źródeł); – Barącz S., Dzieje klasztoru oo. Dominikanów w Podkamieniu, Tarnopol 1870 s. 23–6; tenże, Rys dziejów zakonu kaznodziejskiego w Polsce, Lw. 1861 i 277, 283–4, 288–91, 293, 330, 389, II 199–201, 436; Woroniecki J., O. F. M. z Przemyśla, dominikanin, Lw. 1936, Polonia Dominicana, I.

Aleksandra Witkowska

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.