Potkański (Podkański) Krzysztof h. Brochwicz (zm. 1613), doktor obojga praw i teologii, pisarz prawniczy. Pochodził z rodziny, której gniazdem było Podkanie (Potkana) w pow. radomskim woj. sandomierskiego. W r. 1589 Wojciech i Roch Żychlińscy prezentowali go do pozostającej pod ich patronatem altarii Św. Trójcy i Najśw. Maryi Panny w katedrze poznańskiej; pełnił P. wówczas obowiązki kaznodziei w kościele Św. Marcina w Poznaniu. W r. 1590, mając już święcenia kapłańskie, przybył do Rzymu, gdzie zamieszkał w schronisku dla ubogich kapłanów «a S. Lucia». Utrzymywał się z jałmużny za odprawiane w kościołach rzymskich msze święte. Dn. 12 XII 1591 został promowany, bezpłatnie, na doktora obojga praw; zapewne także jeszcze w Rzymie otrzymał doktorat teologii. Po powrocie do kraju, przed 30 IX 1602 został plebanem w Sancygniowie w ziemi krakowskiej. W r. 1607 przedłożył zebranej na sejmiku deputackim w Proszowicach szlachcie swój projekt korektury prawa ziemskiego koronnego. Projekt ów został przekazany miecznikowi sieradzkiemu Mikołajowi Kowalskiemu, wybranemu na deputata do komisji, która miała jeszcze t. r. w Lublinie dokonać korektury praw. T. r. ogłosił P. w Krakowie broszurę pt. Wizerunek korektury prawa ziemskiego…; opisał w niej swoje starania, a zarazem zasygnalizował treść opracowanego przez siebie projektu i zamieścił fragmenty pierwszej części «O osobach i powinnościach ich», traktującej przede wszystkim o władzy króla. Ponadto jeszcze t. r. udał się do Lublina, aby przyjrzeć się pracy komisji. Ponieważ ta się nie zeszła, złożył w grodzie lubelskim protestację podkreślając, jak to «cura et diligentia multa leges constitutionesque Regni summarie collegit». Następnie ogłosił w r. 1608 (Kr.) kolejną broszurę pt. Poprawa praw i sposób statutu spisanego… W przedmowie «do wszystkich stanów» stwierdzał, że ponieważ korektura nie może dojść do skutku, postanowił wydać drukiem wynik swej pracy. Wbrew tej deklaracji Poprawa nie zawiera całego tekstu zapowiedzianego w Wizerunku. Ogłosił P. mianowicie ponownie rozdziały zamieszczone w Wizerunku oraz fragmenty z części drugiej «O sądziech i o rzeczach sądowych». W artykułach omawiających uprawnienia i obowiązki króla wyraźnie poszedł P. po linii postulatów szlacheckich zmierzających do ograniczenia władzy monarszej. P. zmarł w r. 1613 po 25 X; tegoż dnia spisał bowiem testament, w którym przeznaczył sumę 500 złp. na utrzymanie wikariusza w Sancygniowie.
Obie broszury P-ego zostały wydane przez Bolesława Ulanowskiego w serii Biblioteka Pisarzów Polskich (nr 24 i 75).
Estreicher; Nowy Korbut, III; Niesiecki; Żychliński, XXIV; – Barycz, Polacy na studiach w Rzymie; Nowacki, Dzieje archidiecezji pozn., I; Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów… w Pińczowskiem…, Maryjówka 1927 s. 370–1.
Halina Kowalska