Horodyński Lucjan (w. XIX), członek Dyrekcji «białych» w l. 1862–3. Bliższe koleje życia nie są znane. Jako właściciel dóbr Metelin w pow. hrubieszowskim należał do Tow. Rolniczego i kierował hrubieszowskim Domem Zleceń. Na sesji lutowej 1861 r. zgłosił na sekcji chowu inwentarza referat o hodowli koni włościańskich. W marcu t. r. obrany mężem zaufania stronnictwa «białych» na woj. lubelskie, brał udział w grudniu w obiorze pierwszej Dyrekcji, a wiosną 1862 r. jeździł do Paryża dla pertraktacji z Hotelem Lambert. Członkiem Dyrekcji został we wrześniu 1862 r. Powszechnie uważano, że H. jest w niej tylko pionkiem kierowanym przez L. Kronenberga. W marcu 1863 r. jeździł do Krakowa dla negocjacji z rządem utworzonym przez M. Langiewicza. W kwietniu próbował opierać się uznaniu Rządu Narodowego przez «białych». W maju zachęcał Karola Majewskiego do obalenia rządu, opanowanego przez «czerwonych». Po r. 1863 brak o nim wiadomości.

Berg M., Zapiski o polskich spiskach i powstaniach, W. 1906 IV 36, V 22; Szelągowski A., Polska, jej dzieje i kultura, W. 1930 III; – Awejde O., Pokazanija i zapiski, Moskwa 1961; Guttry A., Pamiętniki, P. 1890 II 92; Kronenberg L., Listy do M. Waligórskiego, Wr. 1955; Roczniki Gospodarstwa Krajowego, XLIII–XLIV; Zeznania śledcze o powstaniu styczniowym, Wr. 1956.

Stefan Kieniewicz