Głuszyński Melchior Kazimierz ze Skrzynna h. Łabędź (II połowa XVII w.), chorąży wołkowyski, poseł litewski na liczne sejmy. Pochodził z rodziny wywodzącej się z Głuszyny w woj. sandomierskim; jedna jej gałąź osiedliła się w XVII w. na Litwie. G. był piątym synem Kaspra, posła smoleńskiego, i Wojejkówny. Nie znamy daty urodzin i śmierci. Z wojskiego smoleńskiego postąpił G. w r. 1673 na chorążego wołkowyskiego i na tej godności poprzestał. G. brał żywy udział w charakterze posła ze Smoleńszczyzny na sejmach z lat: 1669, 1670, 1673, 1674, 1677 i 1678. Na elekcji króla Michała był G. deputatem do paktów konwentów z Litwy. W r. 1670 i 1676 ponownie naznaczony był z izby poselskiej do komisji dla podziału Łojowa i Lubecza między wojsko litewskie starego zaciągu oraz egzulantów z woj. wschodnich. W r. 1673 został z sejmu pacyfikacyjnego deputowany do rady wojennej przy hetmanie Sobieskim w przededniu wyprawy chocimskiej. Konfederację gen. warszawską 1674 r. podpisał G. jako poseł powiatu wołkowyskiego. Konfederacja ta deputowała go do rewizji skarbu koronnego oraz dla zapłaty wojsku litewskiemu. W r. 1677 G. był deputatem z koła poselskiego do trybunału skarbowego, a w roku następnym deputatem z Litwy przy królu. Za te rozliczne prace nie otrzymał G. wysokiego urzędu: uzyskał jedynie uwolnienie swego majątku w Wołkowyskiem od podatków oraz zatwierdzenie w konstytucji nabytych tamże dóbr. G. był żonaty z Szemiotówną, podstolanką połocką; z niej miał dwie córki i czterech synów: Stanisława, Michała, podstolego wołkowyskiego, oraz Piotra i Jacka, poruczników petyhorskich w wojsku litewskim.

Boniecki; Niesiecki; Uruski; – Elektorowie, I 57; Vol. leg., V 54 lit., 103, 211, 229, 244, 439, 515, 537, 553, 644.

Adam Przyboś