Snopek Paweł (zm. 1554), prepozyt kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście na Warmii. Pochodził zapewne z Seeburga (Zyborku; obecnie Jeziorany), był synem Macieja i Anny. Nie można wykluczyć, iż spokrewniony był z nieznanym z imienia Snopkiem, dowódcą wojsk polskich w Seeburgu w czasie wojny króla Kazimierza Jagiellończyka z bpem warmińskim Mikołajem Tungenem (1478–9).
S. odebrał staranne wykształcenie, ale nie wiadomo, gdzie studiował. Pierwsza źródłowa informacja o nim pochodzi z 28 XII 1512, wystąpił wówczas jako świadek przy składaniu przez kapitułę warmińską we Fromborku przysięgi wierności królowi Zygmuntowi I. Był wtedy kapelanem bpa warmińskiego Fabiana Luzjańskiego i prawdopodobnie proboszczem w Seeburgu. Rezydował stale u boku biskupa i w r. 1514 został jego szafarzem, a w r. 1522 ekonomem generalnym dóbr biskupich. Po śmierci F. Luzjańskiego służył również jego następcy Maurycemu Ferberowi (1523–37), któremu zawdzięczał dobromiejską kanonię kolegiacką (marzec 1524), a następnie prepozyturę (lipiec 1528). Pozostał jednak w Heilsbergu (obecnie Lidzbark) i zapewne kierował tamtejszą szkołą zamkową. Przede wszystkim troszczył się o sprawne zarządzanie dobrami biskupimi, prowadził drobiazgowe rachunki: «Ratio economi mensae episcopalis Warmiensis». Pozostawił zapiski z l. 1532/3, które uchodzą za najstarszą księgę rachunkową biskupstwa. Cieszył się z pewnością zaufaniem i sympatią Ferbera, który w czasie ciężkiej choroby zapisał mu w testamencie (1 V 1530) 100 fl. S. odpowiedzialny był również za zbieranie z całej Warmii pieniędzy podatkowych, które przekazywał podskarbiemu ziem pruskich w Malborku. Z ramienia bpa Ferbera brał także udział w pracach nad przygotowaniem tekstu ujednoliconej w Bartenstein (obecnie Bartoszyce) w lipcu 1528 ordynacji krajowej (tzw. Landesordnung), wspólnej dla Warmii i Prus Książęcych.
S. nie zaniedbywał obowiązków członka kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście i uczestniczył w regulowaniu najważniejszych problemów życia społeczno-gospodarczego kanoników. Ferber wystarał się o wprowadzenie go do kapituły warmińskiej (20 I 1536). Od początku jednak S. napotkał na sprzeciw kanonika warmińskiego Aleksandra Scultetiego, który zabiegał o tę prebendę dla swego siostrzeńca Aleksandra Suchtena. Ugodowo nastawiony S. ustąpił i latem 1537 wysłał do Rzymu rezygnację (potwierdzoną przez Kamerę Papieską 28 IX 1537). Później jednak żałował swojej decyzji i przy poparciu bpa warmińskiego Jana Dantyszka wystarał się 1 VI 1543 o papieski dokument przywracający mu prawa do kanonii warmińskiej, ale nowym właścicielem tej prebendy został ostatecznie 17 III 1545 siostrzeniec ordynariusza Kasper Hannow. S. zatrzymał natomiast prepozyturę w Dobrym Mieście i tam spędził resztę życia. Utrzymywał kontakty z dawnymi konfratrami z Fromborka, m.in. z Tiedemannem Giese oraz swoim najbliższym przyjacielem Feliksem Reichem, który zapisał mu w testamencie z 22 XI 1538 wiele cennych przedmiotów. Wspierał finansowo gdańszczanina Feliksa Fidlera (krewnego F. Reicha); wychwalał on łagodność charakteru swego mecenasa i jego życzliwość w wierszu, który wszedł w skład zbioru „Prima Aelbingensis scholae foetura. Silva carminum…” (Dantisci 1541), przygotowanego przez uczniów gimnazjum elbląskiego. S. cieszył się również szacunkiem rektora gimnazjum Wilhelma Gnapheusa, który przesyłał mu swoje utwory z osobistą dedykacją. Najcieplej jednak wspominał S-ka poeta warmiński z Lidzbarka Eustachy Knobelsdorf; w opisie Paryża („Lutetiae Parisiorum descriptio”, Parisiis 1543) nazwał on S-ka «połową swojej duszy» oraz «najsłodszym skarbem kraju pruskiego». S. zapewne sam próbował sił na niwie literackiej, zgromadził także cenny księgozbiór, który zapisał bibliotece dobromiejskiej. Zmarł 22 II 1554 w Dobrym Mieście.
Altpreuss. Biogr., II 681; Oracki, Słown. Warmii i Prus Ks., Olsztyn 1988 II 154 (bibliogr.); Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996 s. 227 (bibliogr.); – Biskup M., Testament kustosza warmińskiego Feliksa Reicha z lat 1538–1539, „Komunikaty Mazur.-Warmińskie” T. 4 (118): 1974 s. 657, 667; Bogdan D., Sejmik warmiński w XVI i pierwszej połowie XVII wieku, Olsztyn 1994; Borawska T., Życie umysłowe na Warmii w czasach Mikołaja Kopernika, Tor. 1996; Schmauch H., Die Bemühungen des Johannes Dantiscus um den ermländischen Bischofsstuhl, „Weichselland. Mitteilungen des westpreussischen Geschichtsvereins” Bd. 36: 1937 s. 63; Documenta Copernicana (Nicolaus Copernicus Gesamtausgabe, Bd. VI, 1–2), Bearb. v. A. Kühne, Berlin 1994–6; Herzog Albrecht von Preussen und das Bistum Ermland (1525–1550), Bearb. v. St. Hartmann, Köln–Weimar–Wien 1991; – Arch. Archidiec. Warmińskiej w Olsztynie: Dok. Kap. 0 18, Dok. D.M. C 5, G 19; B. Czart.: rkp. 1597, k. 173, 181; Geheimes Staatsarchiv Preussischer Kulturbesitz Berlin-Dahlem: EM 31 d nr 66, HBA C 1 a k. 495, 496.
Teresa Borawska