Dąbrowa Tomasz, h. Dąbrowa († ok. 1620), rotmistrz usarski. Towarzysz roty usarskiej M. Urowieckiego na Podolu r. 1589, w wojnie inflanckiej wystąpił na czele własnej roty 100 koni. Jesienią r. 1602 był komendantem Fellina; w końcu roku ściągnięty przez Chodkiewicza do oblężenia Dorpatu, uczestniczył w odbiciu odsieczy szwedzkiej w starciu pod Wesenbergiem (Rakwere) 2 VI 1603. Po zdobyciu Dorpatu w czerwcu 1603 wysłany został na czele 150 koni na rozpoznanie Pernawy. Tam zorganizowano nań zasadzkę, z której szczęśliwie swój oddział wyprowadził. Walczył w zwycięskiej bitwie pod Białymkamieniem (Paide) 25 IX 1604, w roku nast. dowodził pułkiem. Gdy hetman z głównymi siłami zawrócił spod Wolmaru na północ przeciw kolumnie A. Lennartssona, zostawił pułk D-y do obserwowania kolumny Mansfelda pod Rygą. Pod Kircholmem D. dowodził najsilniejszym lewoskrzydłowym pułkiem i dokonał decydującego bitwę przełamania szyku szwedzkiego. W l. 1606, 1608, 1611 D. był stale przy Chodkiewiczu, w trudnych przejściach z żołnierzem potrafił utrzymać swą chorągiew w ryzach. W końcu r. 1613 jemu to hetman zamierzał powierzyć dowództwo rot inflanckich zebranych w Orszy na pomoc Smoleńskowi. Za zasługi wojenne otrzymał D. w r. 1607 starostwo lucyńskie, które po jego śmierci w r. 1620 objął syn D-y, Adam. Próba zidentyfikowania D-y z wodzem hospodara mołd. Iona cel Cumplit–Dumbravą, występującym od r. 1572, jest nieuzasadniona.
Boniecki; Niesiecki; Górski K., Historia jazdy polskiej, Kr. 1894, 320; Hasdeu B. P., Ion Voda cel Cumplit, Bucuresti 1865, 19 sq., 84 sq., 115; Herbst, Wojna inflancka 1600–2, W. 1938; Korzon, Dzieje wojen, II; Kudelka F., Bitwa pod Kircholmem, W. 1921; Tyszkowski K., Wojna o Smoleńsk, Lw. 1932, 129; Pisma polityczne rok. Zebrzydowskiego, wyd. Czubek, Kr. 1918; Korespondencja J. K. Chodkiewicza, wyd. W. Chomętowski, W. 1875, 41, 83, 157; Vol. Leg. II 541; Teki rzymskie PAU LXXII; list D-y: Arch. Zamoyskiego, s. I, t. II G 9.