Iwański Wojciech h. Jastrzębiec (ok. 1720–1770), konfederat barski. Pochodził z Sieradzkiego. Był synem Piotra, rotmistrza pow. sieradzkiego w r. 1709, stronnika Leszczyńskiego, a później posła do dworu rosyjskiego, oraz Eleonory Olszewskiej, starościanki wieluńskiej. W latach czterdziestych XVIII w. pełnił I. funkcję pierwszego adiutanta u Józefa Potockiego, hetmana wielkiego koronnego. Podejrzany przez szefa o flirt z młodą hetmanową, stracił jego łaski i oddalony został z zajmowanego stanowiska. W r. 1757 otrzymał po ojcu godność stolnika piotrkowskiego. Po wybuchu konfederacji barskiej zaciągnął się w stopniu porucznika do szeregów Ignacego Malczewskiego, u którego następnie został general-adiutantem. Równocześnie pełnił funkcję oboźnego wojsk konfederackich ziemi wschowskiej. Józef Zaremba, wykorzystując doświadczenie wojskowe i zmysł organizacyjny I-ego, mianował go wiosną 1770 r. oboźnym wojsk skonfederowanych województw wielkopolskich. Na tym stanowisku oddał I. znaczne usługi. Zginął w zwycięskiej dla konfederatów bitwie pod Kościanem 29 VIII 1770 r.
Uruski; – Kitowicz J., Pamiętniki, Lw. 1882 I 214; – Arch. Państw. w P.: Rel. Grodz. pozn. 1769 r. s. 130; B. Kór.: Arch. Zaremby II 167; Zbiory Zakł. Dok. IH PAN w Kr.: Zawadzki M., Materiały historyczno-genealogiczne, t. II K. 1926 s. 246 (rkp.), Lauda sieradzkie.
Wacław Szczygielski