Adamowicz Adam Ferdynand (1802–1881), ur. w r. 1802 w Wilnie. Syn wileńskiej żydowskiej rodziny kupieckiej, Izaaka Langfura i Sary z Adamowiczów, po skończeniu gimnazjum w Wilnie przeszedł 30 V 1818 na wyzn. ewang.-augsburskie i otrzymał na chrzcie imiona Adama Ferdynanda. Po zdaniu egzaminu na oddziale fizycznym Uniw. Wil. został 29 VI 1819 uznany za aktualnego studenta filozofji, po czym rozpoczął studia lekarskie z zamiarem poświęcenia się służbie rządowej. W 1818 zapisał się na Uniwersytet, doktorat medycyny uzyskał w r. 1824. Poza filozofją i medycyną studjował weterynarię pod kierunkiem Bojanusa. Odbywszy jako adjunkt podróże naukowe, powrócił do Wilna i został w r. 1834 nadzw., a w 1835 zwycz. profesorem Akademji Medyko-Chirurgicznej, wykładając epizoocjologję i anatomję porównawczą. W półr. zimowem 1837–38 kierował kliniką terapeutyczną w zastępstwie chorego Śniadeckiego. W roku następnym powierzono mu wykłady historji medycyny i literatury medycznej, niezależnie od nauk weterynaryjnych. Na tem stanowisku pozostał aż do zamknięcia Akademji. Od 1841 był prezesem Towarzystwa Lekarskiego. W r. 1842 został starszym lekarzem szpitala żydowskiego, sam jednak był religji ewangelickiej. Ogłosił bardzo dużo prac w językach polskim, łacińskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim, między innemi Diss. inaug. … morborum inter animalia domestica observatorum indicem… signa exhibens, adnexa synonyma germanica, gallica etc. (1824), wyd. następnie z uzupełnieniami w »Magazin f. d. ges. Thierheilkunde« (1836), rozprawę pt. Synopsis nosologiae veterinariae comparata, dalej opisał Museum anatomicum Vilnense (1841) itd. Prace jego dotyczą weterynarji, historji anatomii, medycyny sądowej, balneologji, epidemjologji, medycyny praktycznej, patologji ogólnej i terapji, paleontologji itd. Uchodzi za twórcę polskiej anatomji porównawczej. Był umysłem krytycznym i pracownikiem bardzo ścisłym. Bieliński wyrzuca mu serwilizm względem osławionego Pelikana.
Szeliga (pseud. Bielińskiego), »Ateneum« 1885, II, 116 nn.; Bieliński, Stan nauk. lek. 1888, 537 nn.; Tenże, Hist. Uniw. Wil., Kr. 1885, III, 111 nn.; Portret w Alb. Nowin Lekarskich, ser. II, tabl. VI; B. Uniw. Wil.: Dział rkp. Teka Michała Pełki-Polińskiego (Akta chrztu A-a.).
Tadeusz Bilikiewicz
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.