Aleksandrowicz Adolf (1811–1875), chemik. Ukończył liceum św. Anny w Krakowie, studja chemiczne w Uniwersytecie Jagiellońskim i Berlinie. Był asystentem przy katedrze chemji Uniw. Jagiell. a w r. 1849 docentem chemji analitycznej tamże. Pozostawił po sobie cały szereg prac o analizach wód mineralnych galicyjskich. Był członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego i Akademji Umiejętności. Brał czynny udział w wypadkach krakowskich r. 1846 i 1848. W 1862 wszedł do Ławy krakowskiej i odegrał w niej dużą rolę. W lipcu r. 1863 Urząd Narodowy mianował go naczelnikiem m. Krakowa. Aresztowany na tem stanowisku przez władze austrjackie, przesiedział 10 miesięcy w więzieniu na Wawelu, a 12 w Ołomuńcu. Zmarł w Krakowie 1875 r. Syn jego, Adolf, brał udział w bitwie pod Miechowem.

Tokarz W., Kraków w początkach powstania styczniowego i wyprawa na Miechów, Kr. 1915, I–II.          

Wacław Tokarz