Engelke Aleksander (1778–1839), profesor prawa kryminalnego i cywilnego w Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Ur. się w Prusiech Zachodnich (regencja kwidzyńska) jako syn Ernesta i Albertyny z Mädingów. Pochodził z rodziny niemieckiej, wyznania ewangelicko-augsburskiego. Był wychowańcem szkół niemieckich, doktorem obojga praw. Do służby publicznej wstąpił w 1796 r. w Poznaniu. Od 1804 r. pracował jako komisarz sądowy w regencji departamentowej poznańskiej. Po utworzeniu Ks. Warszawskiego wezwany został w 1810 r. na zastępcę profesora prawa kryminalnego i prawa natury do Szkoły Prawa w Warszawie. Z chwilą utworzenia Uniwersytetu Warszawskiego mianowany był profesorem zwyczajnym na katedrze prawa kryminalnego na Wydziale Prawa i Administracji. W 1830 r. po śmierci ks. Szaniawskiego objął katedrę prawa cywilnego, którą zajmował do chwili zamknięcia uniwersytetu. Za czasów powstania z powodu lojalnego stanowiska w stosunku do władz rosyjskich postawiony był przed sądem nadzwyczajnym wojennym. Niezależnie od katedry uniwersyteckiej E. pełnił obowiązki w Rządowej Komisji Sprawiedliwości i był regentem kancelarii ziemiańskiej województwa mazowieckiego. Od 1812 r. był radcą konsystorza ewangelicko-augsb. przez lat szesnaście. W 1828 r., gdy ustanowiony został generalny konsystorz wyznań ewangelickich, zasiadał w nim w dalszym ciągu w charakterze radcy, a następnie prezesa. Z racji tego ostatniego stanowiska wchodził jako wirylista do Rady Wychowania Publicznego w latach 1837–39. Do wolnomularstwa polskiego należał w ostatnich latach jego istnienia. W 1819 r. był mówcą Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego, a w 1821 r. członkiem honorowym loży Świątynia Minerwy. W styczniu 1828 r. powołany został na członka przybranego Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk. Zwolennik i znawca filozofii Kanta i Fichtego, odznaczał się umysłem jasnym i logicznym.
Enc. Org.; W. Enc. Il.; Bieliński, Uniw. Warsz. I–III; Kraushar, Towarzystwo Przyjaciół Nauk.; Manteuffel T., Centralne władze oświatowe, W. 1929, 59; Małachowski-Łempicki St., Wykaz polskich lóż wolnomularskich, Kr. 1930.
Maria Manteufflowa