Benedykt z Poznania zm. między r. 1522 a 1527, był zakonnikiem augustjańskim, przez 10 lat proboszczem w Kotłowie pod Mikstatem w Wielkopolsce, a następnie w fundacji św. Ducha we Wrocławiu. Dla studjów historycznych zaniedbał zarząd fundacji, doprowadzając do zawalenia się browaru i do ruiny szpitala i dzwonnicy. Jako proboszcz św. Ducha występuje ostatni raz w dokumencie, dotyczącym Sambowic, z 17 I 1522; jego następca Augustyn Klein poświadczony jest dokumentarnie w r. 1527. Głównem dziełem B. jest Chronica ducum Slesie corrogata ex quodam libro monasterii Ca. Reg. S. Marie in Glotz, Pragensis Diocesis… A. D. 1518, której tekst wydrukowano w przypisach do Chronica principum Poloniae w Mon. Pol. Hist. t. III, s. 489–576. Kronika ta, oparta przeważnie na Chron. princ. Poloniae i Długoszu, częścią zaś na zaginionych źródłach, jak np. pieśni Maura o Piotrze Włościcu, opisuje dzieje śląskie od r. 1242. Klose wymienia jeszcze cztery życiorysy pióra B.: Historia S. Adalberti (1518); Vita D. Stanislai (1520); Historia seu Chronica Petri comitis ex Dacia; Historia siue Chronica Petri Wlascidis aut Wlaszyk siue ut alii Wlast comitis de Kszansch. Autorstwo B-a historji o Piotrze przyjmuje także Pilat.
Klose S. B., Darstellung (Scriptores rerum Silesiacarum, Breslau 1847, III 389–390; Mon. Pol. Hist., III 427–8, 756–8; Pilat R., Historja literatury polskiej w wiekach średnich, W. 1926, cz. I, s. 191–2.
Wincenty Ogrodziński