Bossuta, arcybiskup gnieźnieński z rzędu trzeci (po Gaudentym i Hipolicie), wstąpił na stolec metropolitalny w r. 1027. Data ta, poświadczona w dawnych rocznikach naszych (kapitulny krakowski, Traski, Sędziwoja, Małopolski) nie budzi wątpliwości, przyjął ją też Długosz w swoich »Dziejach Polski«, przytaczając zmyślone szczegóły, dotyczące jego wyboru i potwierdzenia przez papieża, oraz niemniej fantastyczną charakterystykę. Natomiast żadne źródło wiarygodne nie podaje daty śmierci czy ustąpienia B-y, a data Długosza (r. 1138) jest również wymysłem tego historyka. Z katalogów arcybiskupów gnieźnieńskich najstarszy nie zna wcale B-y, wymieniając jako następcę Hipolita Stefana, drugi, późny, zawiera niewiarogodne dane i daty. Najprawdopodobniej B. zmarł już w rok po objęciu stolicy metropolitalnej, w r. 1028. Pod tym bowiem rokiem dawne roczniki nasze notują śmierć arcybiskupa Stefana, który – jak to przyjmuje nowsza historjografja (Wojciechowski) – jest identyczną postacią z B-ą, co potwierdzałby wyżej wspomniany fakt, że w najstarszym katalogu arcybiskupów gnieźnieńskich Stefan występuje jako bezpośredni następca Hipolita. Rzecz tłómaczy się w ten sposób, że Bossuta-Bożęta było jego imieniem słowiańskiem, a Stefan imieniem chrześcijańskiem, jak to było wówczas w zwyczaju.
Roczniki: Kap. krak. (MPH II 794), Traski (ib. 830), Sędziwoja (ib. 873), małopolski (ib. III 144); Katalogi: arc. gnieźn. I (ib. III 392), II (ib. 405); Długosz, Hist. Pol., I 234 i 257; Korytkowski Jan ks.. Arcybiskupi gnieźnieńscy, 6–7; Wojciechowski Tad., Szkice XI wieku (wyd. I, s. 154/5).
Władysław Semkowicz