Kochanowski Cyryl Józef (1860–1942), leśnik, profesor politechniki lwowskiej. Ur. 25 XI w Utoropach koło Stanisławowa, był synem Józefa, rolnika. Straciwszy wcześnie rodziców, pozostawał na opiece Tytusa Błońskiego, proboszcza greckokatolickiego w Dorze. Do gimnazjum uczęszczał w Stanisławowie, po czym w l. 1880–3 studiował leśnictwo w Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu pracował w lasach państwowych, awansując szybko na inspektora i starszego radcę dyrekcji lasów we Lwowie. Jako fachowiec w dziedzinie użytkowania lasów, zasiadał w l. 1898–1918 w komisji egzaminacyjnej na samodzielnych gospodarzy leśnych przy namiestnictwie we Lwowie. W l. 1900–27 pełnił godność wiceprezesa Galicyjskiego Tow. Leśnego we Lwowie (od r. 1919 Małopolskiego Tow. Leśnego); szczególnie zasłużył się dla towarzystwa w okresie 1913–8. W l. 1905–17 reprezentował towarzystwo na kilku ogólnoaustriackich i międzynarodowych zjazdach leśnych w Wiedniu.
W r. 1920 powołano K-ego jako profesora zwycz. na katedrę użytkowania lasu i mechanicznej technologii drzewa na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej; katedrę tę zajmował do przejścia na emeryturę w r. 1928. Obok użytkowania lasu wykładał też handel leśny, administrację leśną, pomiary lasu, łowiectwo i historię leśnictwa, a dla Wydziału Inżynierii Lądowo-Wodnej encyklopedię leśnictwa. Na Wydziale Rolniczo-Lasowym był w r. 1921/2 prodziekanem, w l. 1920–8 przewodniczącym komisji dyplomowej dla leśników, w 1925–8 członkiem zarządu Powszechnych Wykładów Uniwersyteckich i Politechnickich we Lwowie. Jako kurator koła studentów inżynierii lasowej spowodował wydanie w l. 1920–7 ok. 60 podręczników i skryptów. Przy katedrze zgrupował grono współpracowników, do którego należeli F. Krzysik (późniejszy rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW)), W. Roszkowski (następca na katedrze we Lwowie), S. Sowiński i L. Merz. Po pierwszej wojnie światowej był członkiem Fińskiego Naukowego Tow. Leśnego; był członkiem zarządu Izby Inżynierskiej we Lwowie oraz jednym z założycieli i członkiem zarządu Lwowskiej Spółdzielni Leśników.
K. był leśnikiem doskonale zorientowanym w całości problematyki fachowej i teoretycznej i płodnym pisarzem. Ogłosił w „Sylwanie” w l. 1888–1930 przeszło 200 artykułów i prac, a w „Rolniku” w tym samym okresie ok. 100, kilkanaście w „Łowcu”, „Lesie Polskim”, „Gazecie Lwowskiej” itp. Dotyczyły one w połowie głównych dziedzin jego zainteresowań, ale także innych, jak wyższa i średnia oświata leśna, hodowla lasu, ochrona przyrody, botanika i zoologia leśna, statystyka i historia leśnictwa. Z większych prac ogłosił Trwałość podkładu kolejowego bukowego (P. 1931) oraz wysoko oceniony przez krytykę europejską Handel materiałami drzewnymi (Lw. 1930). Zmarł w r. 1942 we Lwowie.
Olszewicz, Lista strat kultury pol.; Szczerbowski I., Skorowidz leśny, Lw. 1908 s. 62; – Dzieje lasów, leśnictwa i drzewnictwa w Polsce, W. 1965 s. 732–3; Politechnika Lwowska, jej stan obecny i potrzeby, Lw. 1932 s. 24, 247–8; – Program i składy Politechniki Lwowskiej, 1920–28; – Arch. Hochschule für Bodenkultur: Classenbücher.
Stanisław Brzozowski