Czetwertyński-Światopełk Felicjan (ur. ok. 1745), kasztelan czernihowski. Drugi syn Władysława, podkomorzego król., i Katarzyny Radzimińskiej, był stronnikiem króla. Mianowany szambelanem 1775, w r. 1782 posłował na sejm z woj. wołyńskiego i w tymże roku otrzymał order św. Stanisława. W r. 1786, kandydując z wojew. czernihowskiego, ustąpił miejsca kasztelanicowi czernih. Ledóchowskiemu. Dzięki względom królewskim i temu, że umiał się »pluralitati podobać«, mimo że dotychczas nie piastował żadnego urzędu, został 21 III 1792 r. kasztelanem czernihowskim po Januszu Tomaszu Czetwertyńskim, od którego odkupił krzesło. Przedtem został kawalerem orderu orła białego. Zasiadłszy w senacie, zabierał parę razy głos w materiach mniej ważnych, przede wszystkim wojskowych. Cz. posiadał majątki Szołudki i Boczanicę. W pierwszym wzniósł w r. 1790 cerkiew. Ożeniony z Justyną Karszanką, pozostawił 2 córki i 3 synów. Najstarszy brat Felicjana, Michał Aleksander (19 IX 1741–7 VII 1796), chorąży pułku gwardii lit., był w r. 1768 fliegeladiutantem król., a następnie rotmistrzem kawalerii narodowej. Posłował na sejm 1773 i zasiadał następnie w delegacji sejmowej, gdzie występował wspólnie z Antonim St. Czetwertyńskim. Ze względów na osobiste korzyści, początkowo nie występował przeciw reformom, ale był przeciwnikiem ustawy majowej i agitował we Lwowie za Targowicą. Otrzymał starostwa tuszyńskie, żytomierskie, Hubin w woj. woł.
Boniecki; Uruski; Bartoszewicz J., w Enc. Org.; Enc. Il.; Estr. XIV, Słow. Geogr., I 271, XII 117, 677; B. Czart. 655, 922, 696; B. Ossol. 575, Kossakowski St. K., Monografie, W. 1859 I; Korzon T., Wewn. dzieje Polski za S. Cz., W. 1897 III; Giżycki M., Spis ważn. miejsc. w pow. st.-konstant., St. Konstantynów 1910.
Julian Nieć