INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Henryk Kazimierz Ostaszewski      Henryk Ostaszewski, wizerunek na podstawie fotografii H. Rajskiego.

Henryk Kazimierz Ostaszewski  

 
 
Biogram został opublikowany w 1979 r. w XXIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Ostaszewski Henryk Kazimierz (1892–1957), prawnik, starosta łęczycki i kaliski, wojewoda białostocki. Ur. 20 V we Lwowie, był synem Stanisława i Henryki. Ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie Wydział Prawno-Polityczny Uniw. Lwow. Studiował również w Wiedniu. Jako student należał do grup samokształceniowych. W czasie pierwszej wojny światowej brał udział w akcji pomocy dla uchodźców polskich w Wiedniu, organizowanej przez bpa Władysława Bandurskiego. W r. 1919 rozpoczął pracę jako referent starostwa w Kaliszu. Przeniesiony do Piotrkowa w r. 1922, został tam zastępcą starosty. W r. 1924 powrócił do Kalisza na stanowisko równorzędne. W r. 1927 mianowano go starostą w Łęczycy i po pięciu latach, w r. 1932 przeniesiono do Kalisza ponownie, również jako starostę. Był tam prezesem różnych organizacji, m. in. Zarządu Powiatowego Związku Strzeleckiego. W dn. 9 IX 1937 premier i minister spraw wewnętrznych gen. Felicjan Sławoj-Składkowski powierzył O-emu pełnienie obowiązków wojewody białostockiego po Stefanie Kirtiklisie. W województwie białostockim, o zdecydowanej przewadze rolnictwa w strukturze gospodarczej, na pierwszy plan wysunęły się w działalności O-ego sprawy z tą gałęzią gospodarki związane, przede wszystkim walka z pryszczycą. Zajmował się również regulacją gospodarki wodnej (regulacja Nurca) i rybackiej (podział Biebrzy na obwody rybackie). Powołał Targowiskowe Komisje Nadzorcze w Grodnie i Jedwabnem. Rozciągnął w grudniu 1937 na województwo białostockie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych o uznaniu Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy (NSPP) za «organizację nielegalną».

W dn. 22 XII 1937 Rada Ministrów przyjęła wniosek F. S. Składkowskiego o mianowanie O-ego wojewodą białostockim, formalną nominację prezydent RP Ignacy Mościcki podpisał 7 I 1938. W ramach podjętej od początku urzędowania akcji zwalczania pryszczycy O. w styczniu 1938 rozszerzył rejon zagrożonego pasa do pięciu pogranicznych powiatów (wstrzymanie ruchu granicznego i handlu domokrążnego zwierzętami racicowymi). Dużą uwagę zwracał na stan gospodarki rolnej i handlu produktami rolnymi w Białostockiem, jak m. in. kształtowanie się cen artykułów rolnych, sprawy porządku sanitarnego składów mąki i kaszy, nadzór rynku mięsnego. W dn. 4 XI 1938 ogłosił 4-letni plan radiofonizacji okręgu szkolnego białostockiego, w związku z tym, że tylko 18% szkół powszechnych w województwie miało odbiorniki radiowe, podkreślając, że w specjalnych warunkach kulturalnych i politycznych województwa, zwłaszcza w części wschodniej, konieczne jest «zapewnienie kulturze polskiej stałego oddziaływania na miejscową ludność». W dn. 26 IV 1939 O. wystosował do Min. Spraw Wewnętrznych sprawozdanie dotyczące umocnienia polskiego stanu posiadania w woj. białostockim, przekazując najważniejsze dane o sytuacji narodowościowej, zwłaszcza o stanowisku mniejszości niemieckiej i białoruskiej, i przedstawiając propozycje na temat polityki władz polskich wobec tych mniejszości w Białostockiem. W dn. 6 IX 1939 O. wydał zarządzenie o rozpoczęciu częściowej ewakuacji urzędów i instytucji państwowych z Białegostoku. W dn. 10 IX 1939, wobec pogarszającej się sytuacji na froncie, wydał dalsze zarządzenia ewakuacyjne i w nocy z 10 na 11 IX opuścił Białystok. Przedostał się później do Francji. Pracował w «La Relève» w Grenoble. Zmarł tamże 25 III 1957 i pochowany został na cmentarzu Św. Rocha. Odznaczony był Orderem Polonia Restituta V kl. i Złotym Krzyżem Zasługi.

Z małżeństwa z Amelią Haake (1924–1964) dzieci nie pozostawił.

 

Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, s. 542; – Kosztyła Z., Wrzesień 1939 na Białostocczyźnie, Białystok 1967 s. 11 i n., 177–8; Kowalczyk J., Oświata w Białymstoku w latach 1919–1939, w: Studia i materiały do dziejów miasta Białegostoku, Białystok 1968 I 359; Pawluczuk W., Sekta grzybowska – doktryna i ideologia, „Roczn. Białostocki” T. 9: 1968–9 [druk.] 1970 s. 318; „Monitor Pol.” 1937 nr 207, 1938 nr 4; Składkowski [F.] S., Nie ostatnie słowo oskarżonego, Londyn 1964; Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1937, s. 88; – „Białostocki Dzien. Wojewódzki” 1937 nr 24, 26, 28–9, 1938 nr 1–3, 5–6, 10–11, 16–17, 20–5, 1939 nr 1, 3–5, 8, 10–13, 15; „Dzien. Białostocki” R. 19: 1937 nr 250 (fot.), 253, 254 (życiorys), 258, 264, 278, 316, 321, 323, 324, 331, 347, 351, 352; „Gaz. Administracji” 1938 nr 23–4 s. 1515, 1939 nr 7–8 s. 509, nr 11; – AAN: Prezydium Rady Ministrów (PRM), Protokoły Posiedzeń t. 87 k. 515; – Informacje rodziny.

Andrzej Piber

 

 
 

Powiązane zdjęcia

   

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.