Borysiewicz Joachim († 1774), braciszek zakonu bazyljańskiego, malarz. Z domu Jakób, syn Andrzeja i Marji, szlachcic galicyjski, urodził się ok. 1713 w Sądowej Wiszni, był obrządku gr. kat. Przez szereg lat ćwiczył się w sztuce malarskiej i pracował samodzielnie i już jako zdolny i biegły malarz dn. 21 XI 1750 wstąpił do bazyljanów w Krechowie. Po odbytym nowicjacie 8 IX 1752 złożył śluby zakonne i w tymże klasztorze krechowskim rok cały malował cerkiew, obrazy świętych i portrety. Malowidło cerkwi przetrwało do r. 1776. Przez 2 lata pracował w Werchracie, pow. Rawa ruska, gdzie zostawił po sobie dużo pamiątek w jednej z cerkwi monasterskich. Przeniesiony następnie do Dobromila, potem do Ławrowa, znany był w całej okolicy podkarpackiej. W sierpniu 1766 powrócił do Dobromila, po 2 latach znowu do Ławrowa, wreszcie w r. 1771 wysłany został do Domaszowa koło Uhnowa w celu namalowania obrazów w założonym świeżo klasztorze w sąsiednich Sałaszach. Tamże życie zakończył 17 I 1774. Z prac B-cza nie zachowało się nic do naszych czasów.
Boniecki; Poczet szlachty galic. i bukow., Lw. 1857 (wydany z rozporządzenia hr. Ag. Gołuchowskiego, urzędowy, uzupełniony przez Wydział Krajowy 1876–9); »Przegląd Archeol.-Bibljogr.«, W. 1882, III; Analecta OSBM., Lw. 1930, III 457; Catal. mon. O. S. B. M. Poczajów 1773; Catalogus alphab., 596 (rkp.); Barącz S., Katalog 38 (rkp.); Kronika monast. ławrowskiego, II (rkp.); Libri mort. relig. OSBM. Prov. Protect. BVM. (rkp.).
Ks. Józefat Skruteń ZSBW