Janowicz Kazimierz (1857–1918), działacz socjalistyczny, lekarz. Ur. w Kamieńcu Podolskim. Do gimnazjum uczęszczał J. w Kamieńcu Podolskim, następnie studiował na Uniw. Warsz., jednakże w związku z udziałem w demonstracjach młodzieży na tym uniwersytecie w r. 1883 (spoliczkowanie Apuchtina) i represjami władz carskich wyemigrował z Królestwa. Przeniósłszy się do Krakowa, był z kolei zamieszany w jednym z pierwszych procesów socjalistycznych w Galicji, w wyniku czego musiał opuścić terytorium Austro-Węgier i udał się do Francji. Mieszkał odtąd stale w Paryżu, gdzie ukończył medycynę (1891). W czasie studiów brał tu czynny udział w działalności Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Postępowej «Spójnia» i był jednym z czołowych działaczy Polskiej Narodowo-Socjalistycznej Gminy zorganizowanej przez B. Limanowskiego. W r. 1891 wstąpił do nowo założonego wówczas Związku Narodowego Polskiego we Francji. Był również członkiem Wydziału Wykonawczego (zarządu) Związku Wychodźstwa Polskiego. Od kwietnia 1896 r. należał J. do Paryskiej Sekcji Zagranicznego Związku Socjalistów Polskich (ZZSP). W czasie rozłamu w PPS opowiedział się po stronie prawicowego kierunku w partii, przystępując do PPS-Frakcji i pracował aktywnie w szeregach jej sekcji w Paryżu. Szczególnie czynny udział brał J. w Czerwonym Krzyżu i w Związku Pomocy dla Ofiar Politycznych; prowadził nadto naukę śpiewu w tamtejszych organizacjach robotniczych. Zmarł 27 XI 1918 r. w Paryżu.

Krzywicki L., Wspomnienia, W. 1957 II 109, 585; Limanowski B., Pamiętniki, W. 1958–61 II, III; Lorentowicz J., Spojrzenie wstecz, W. 1935; – Kalendarz Robotniczy 1920 s. 144; „Niepodległość” T. 7: 1933, T. 16: 1937; „Przedświt” 1899/18, 21; „Robotnik” 1919 nr z 9 III; „Z Pola Walki” 1960 s. 25.

Józef Buszko