Michalski Kazimierz Marian (1868–1910), ksiądz, kaznodzieja i redaktor. Ur. 30 XI w Sarbii koło Czarnkowa, był synem Teodora, nauczyciela, i Marianny Antoniewicz, bratem Stefana (zob.). W r. 1879 rodzice przenieśli się do Śremu, gdzie M. w kwietniu 1889 zdał maturę. Teologię studiował w akademii w Monasterze (1889) i w poznańskim Seminarium Duchownym (1890–3). Po wyświęceniu był mansjonarzem i wikarym przy kolegiacie Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (1893–7), penitencjarzem i kaznodzieją archikatedralnym (od r. 1897), uczył języka polskiego w Seminarium Duchownym (1899–1900), pełnił funkcję dyrektora Archidiecezjalnego Apostolstwa Modlitwy (1899–1908) i był administratorem parafii archikatedralnej (1901–7). W r. 1901 otrzymał godność radcy duchownego arcybiskupa (consiliarius ad honores), a w r. 1907 objął parafię we wsi Łódź (pow. poznański). Politycznie występował rzadko (w r. 1893, wkrótce po wyświęceniu, niewątpliwie pod naciskiem władz kościelnych podpisał protest duchowieństwa m. Poznania przeciwko atakom „Postępu” i „Orędownika” na arcbpa F. Stablewskiego i na Koło Polskie za prowadzenie polityki ugodowej), natomiast redagował czasopisma religijne: „Nową Bibliotekę Kaznodziejską” (od końca 1906, t. 1–5), rozpowszechnioną wśród duchowieństwa nie tylko na ziemiach polskich, ale także w Ameryce i na Syberii, oraz „Słowo Boże” (od r. 1898 aż do śmierci), dodatek do „Przewodnika Katolickiego”. Napisał też Nowennę do Ducha Św. (Wyd. 4., P. 1918). Jako kaznodzieja-misjonarz wyjeżdżał do Nadrenii, a przede wszystkim Westfalii, do środowisk polonijnych (Wanne, Bochum, Gelsenkirchen). Tymi wyjazdami interesowało się poznańskie Polizeipräsidium. Jak wielu księży w zaborze pruskim, działał także w różnych organizacjach; przez kilka lat był członkiem Rady Nadzorczej Spółki Rolników Parcelacyjnej, pracował w Katolickim Tow. Rzemieślników Polskich i należał do Komisji Rewizyjnej Zakładu Św. Kazimierza, mającego zapewnić samotnym kobietom opiekę na starość (od r. 1904). Zmarł po ciężkiej chorobie 10 II 1910 w Poznaniu, gdzie odbył się jego pogrzeb w obecności kilkunastu tysięcy osób; pochowany został na «nowym cmentarzu farnym».

Fot. w: „Praca” 1910 nr 10 s. 301; – Wojtkowski, Bibliografia historii Wielkopolski, I 140; – Karwowski, Historia W. Ks. Pozn., III; Kłos J., Mowa na pogrzebie śp. X. K. M-ego P. 1910; Markwicz A., Filomaci (1816–1926), Grudziądz 9131 s. 70; – Elenchus omnium ecclesiarum et universi cleri Archidioecesis Posnaniensis, 1893–1910; – „Dzien. Pozn.” 1910 nr 46 47, 48; „Kur. Pozn.” 1910 nr 46 Dod. 47, 48; „Nowa Bibl. Kaznodziejska” VI S. I, VII s. XI–XIV; „Praca” 1910 nr 10 s. 300–1; – Arch. Archidiec. w P.: sygn. KA 755 Akta Konsystorza Generalnego Arcybiskupiego Pozn. Personalia Xa Kazimierza Michalskiego 1889–1910; Arch. Państw. w P.: Polizeipraesidium Posen sygn. 2724 fol. 3 i 93 i sygn. 2725 fol. 183.

Maria Wojciechowska