INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Konstanty Gabriel Przezdziecki     

Konstanty Gabriel Przezdziecki  

 
 
Biogram został opublikowany w 1986 r. w XXIX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Przezdziecki Konstanty Gabriel (1879–1966), ziemianin, pułkownik kawalerii WP. Ur. 18 IX w Warszawie, był synem Konstantego (zob.) i Elżbiety (Izabeli) z Plater-Zyberków, bliźniaczym bratem Stefana (zob.), bratem Rajnolda (zob.).

W Rosji carskiej P. doszedł do stopnia pułkownika ułanów lejbgwardii. Jako oficer pułku gwardii gen. K. Mannerheima w Warszawie uczestniczył przed pierwszą wojną światową w konkursach hippicznych w Warszawie i należał do najlepszych jeźdźców konkursowych. W r. 1912 został kawalerem maltańskim, w r. 1913 otrzymał wraz z braćmi od Mikołaja II dziedziczny tytuł hrabiowski. W Polsce niepodległej został zweryfikowany w stopniu podpułkownika WP ze starszeństwem od 1 VI 1919. Służył w 3 p. ułanów w Dowództwie Okręgu Generalnego w Kielcach (wg „Spisu oficerów…”, W. 1921). W lutym 1922 objął dowództwo 14 p. Ułanów Jazłowieckich we Lwowie jako pełniący obowiązki dowódcy pułku. W maju t.r. otrzymał stopień pułkownika tytularnego. W połowie r. 1925 został komendantem Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. W czasie zamachu majowego 1926 r. w gorącym przemówieniu wezwał podchorążych do wierności wobec rządu. Zaraz po zakończeniu wydarzeń majowych podał się w stan spoczynku i wyjechał z Grudziądza.

P. należał do grupy największych właścicieli ziemskich w Polsce (W. Roszkowski). Dziedziczny majątek Woropajewo w pow. postawskim na Wileńszczyźnie (o powierzchni 31 060 ha), zdewastowany podczas pierwszej wojny światowej, podniósł ze zniszczeń i uprzemysłowił. Założył wielki tartak parowy, nowoczesną hutę szkła (przy udziale kapitału szwedzkiego), cegielnie, olejarnie, suszarnie i szereg większych warsztatów przemysłowych. Stworzył «na dalekich kresach prawdziwą ostoję cywilizacji… wszystko tu kipi życiem i pracą» (S. Mycielski). W rozległych lasach woropajewskich odbywały się znane polowania, w których często uczestniczyli przebywający w Polsce na placówkach dyplomaci zagraniczni. Był P. także właścicielem wybudowanego przez siebie i otwartego w 1913 r. Hotelu Polonia Palace w Warszawie przy Al. Jerozolimskich. Prowadził w latach międzywojennych interesy rodziny przy pomocy biura «Zarząd Interesów Konstantego, hr. Przezdzieckiego». Wchodził do zarządu spółki akcyjnej Hotel Europejski. Wspierał finansowo w latach trzydziestych Niższą Szkołę Hotelarską w Warszawie. Od r. 1940 P. przebywał w Szwecji. Zmarł 21 IV 1966 w Sztokholmie. Był odznaczony m. in. francuską Legią Honorową, orderem Gwiazdy Rumuńskiej 5 kl., Komandorią Maltańską.

Żonaty (od r. 1916) z Zofią z Lubomirskich (małżeństwo zostało później unieważnione), miał z nią P. córkę Gabrielę (ur. 1917), zamężną za Janem Lubomirskim, zamieszkałą w Stanach Zjednoczonych.

 

Portret przez Wojciecha Kossaka, olej, 1934, reprod. w: Olszański K., Wojciech Kossak, Wr. 1976; – «Woreyd». Almanach, W. 1928; Mater. do biogr., geneal. i herald. pol., V 238; Uruski, XV 36; Rocznik Oficerski, W. 1923, 1924; Spis oficerów służących czynnie w dniu 1. 6. 21 r., W. 1921 s. 245; – Czaykowski W., Zarys historii wojennej 14-go pułku Ułanów Jazłowieckich, W. 1928 s. 37–8; Czerwiński P., Zakon Maltański i stosunki jego z Polską na przestrzeni dziejów, London [1963] s. 171; Pruski W., Dzieje konkursów hippicznych w Polsce, W. 1982; s. 28, 30, 34; Pustoła J., Hotel Polonia 1913–1983, W. 1983 (na s. 6 fot. portretu Kossaka); Roszkowski W., Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., „Przegl. Hist.” 1983 s. 283; – Dziennik Personalny Min. Spraw Wojsk., W. 1922 s. 436; Dzikowski S., Egzotyczna Polska, W. 1931 s. 141–59; Krzywoszewski S., Długie życie. Wspomnienia, W. 1947 II s. 51–4; Laroche J., Polska lat 1926–1935, W. 1966; Mitkiewicz L., Odgłosy wypadków majowych 1926 roku w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, „Przegl. Kawalerii i Broni Pancernej” T. 9: 1973 s. 560, 563; Mycielski S., Wspomnienie z polowania na wilki w Woropajewie, „Łowiec Pol.” 1933 s. 391–3; Zbiór dokumentów do monografii rodu hr. Pierzchała-Przezdzieckich herbu Roch III, Zebrał i oprac. A. Włodarski, W. 1929 s. 6; – „Dzien. Pol. i Dzien. Żołnierza” 1966 nr 117 s. 4, nr 122 s. 4; „Mies. Herald.” 1937 s. 194; „Niepodległość” T. 7: 1933 s. 378; „Przegl. Kawalerii i Broni Pancernej” T. 6: 1966 nr 43 s. 213; „Tyg. Powsz.” 1966 nr 26 s. 5; – Informacje Jacka Pustoły z Warszawy.

Alina Szklarska-Lohmannowa

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.