Kamieński (Kamiński) Ludwik h. Rola (2. poł. XVIII – 1. poł. XIX w.), uczestnik powstania kościuszkowskiego. K. był chorążym ejszyskim i szambelanem. W powstaniu 1794 r. od końca maja prezydował w powołanym w połowie tego miesiąca Komisariacie Wojskowym Litewskim w Wilnie. Następnie, po ogłoszeniu przez Kościuszkę nowej organizacji władz powstańczych, obywatele wileńscy zgromadzeni na sesji 3 VI postanowili wysłać do Najwyższego Naczelnika i Rady Najwyższej Narodowej delegację, w skład której powołali K-ego, obok Michała Mackiewicza i Daniela Paszkiewicza. Delegacja miała «imieniem miasta, obywateli i mieszkańców» zapewnić władze powstańcze o swoim całkowitym posłuszeństwie oraz prosić m. in. o przyspieszenie ustanowienia Deputacji Centralnej W. Ks. Lit. i zorganizowanie regularnej obrony m. Wilna.
Być może tego samego K-ego Rada Najwyższa Narodowa powołała 12 VIII do ustanowionej w tym dniu Deputacji do zrewidowania lazaretu wojskowego, «do której wezwała znajomych sobie cnotą, gorliwością i patriotyzmem obywateli» w liczbie dziewięciu. Ów K. i «od Deputacji do rewizji lazaretów wyznaczeni delegowani» złożyli na sesji Rady 16 IX raport ze swej działalności. Nie wiadomo, czy tenże K. jest identyczny z Ludwikiem Kamieńskim, autorem i tłumaczem wierszy o tematyce wiejskiej i patriotycznej. Jest również niepewne, czy K-ego można utożsamiać z Ludwikiem Kamieńskim, prezydentem sądu głównego, o którym J. Iwaszkiewicz pisze, że jako prezes Rady Tymczasowej witał Napoleona w Mińsku w r. 1812, a następnie był członkiem Komisji Rządu Tymczasowego. Podobnie ma się sprawa z innymi stanowiskami i działaniami przypisywanymi w literaturze licznym w tym czasie, a mało znanym Kamieńskim.
Estreicher; Uruski; – Iwaszkiewicz J., Litwa w 1812 r., Monografie w zakresie dziejów nowożytnych, Kr. 1912 IX 86–7; Mościcki H., Dzieje porozbiorowe Litwy i Rusi, T. 1: 1772–1800, Wil. [b. r.]; tenże, Gen. Jasiński; Zahorski A., Uzbrojenie i przemysł zbrojeniowy w powstaniu kościuszkowskim, W. 1957; – Akty powstania Kościuszki, II; – B. Kórn.: rkp. 1090.
Jerzy Kowecki