Bystram Maciej, h. Tarnawa († 1677), sufragan chełmiński, syn dziedzica Cieląt pod Brodnicą n. Drwęcą i Elżbiety z Lichtjanów, otrzymał jako minorzysta 1635 r. od bpa Zadzika kanonię chełmińską. W r. 1651 był już archidiakonem, 22 IX 1659 prekonizowany bpem argiweńskim i sufraganem chełmińskim, otrzymał sakrę biskupią w Smardzewicach z rąk bpa kujawskiego Kaz. Czartoryskiego. Był proboszczem kościoła św. Jana w Toruniu, trzykroć trybunalistą z ramienia kapituły; dwakroć (1653 i 1674) zarządzał sede vac. diecezją chełmińską, od r. 1647 był też generalnym wikariuszem i oficjałem, w tymże roku też generalnym wizytatorem diecezji, 1665 r. posłem królewskim na generał w Toruniu, 1675 r. konsekrował kościół prepozyturalny w Lubawie. Umarł mając lat 75, d. 5 VIII 1677 (na nagrobku data śmierci 13 VIII 1676).
W katedrze chełmżyńskiej postawiono mu pomnik.
Oprócz Tarnawy trzy herby: koło zębate (Lichtjanów), wiewiórka i panna dmąca w dwie surmy (Dąbrowskich). Portret sufragana znajdował się w r. 1700 w posiadaniu prebendarza tumskiego Stan. Kosteckiego w Chełmży. – Frydrychowicz, Die Culmer Weihbischöfe, Gdańsk 1905, 12 n.; Mańkowski A., Prałaci i kanonicy kat. chełmińskiej (R. T. N. Tor., XXXIII 16 n., odb.).
Ks. Alfons Mańkowski