Rychalski Michał h. Pobóg (1645–1688), wikariusz, penitencjarz i psałterzysta katedry we Włocławku, pisarz religijny. Był synem Wojciecha i Marcjanny z Wilczopolskich.
Uczył się R. zapewne w seminarium duchownym we Włocławku. Protegowany przez kanonika włocławskiego Alberta Trzebuchowskiego został 11 V 1668 instytuowany w kolegium wikariuszy przy katedrze we Włocławku. W r. 1671 otrzymał penitencjarię imienia prałata Stanisława Nieborowskiego i z polecenia kapituły wybudował dom dla penitencjarza. Następnie został obrany seniorem psałterzystów tworzących przy katedrze oddzielne kolegium. W dwudziestolecie inkorporacji ołtarza św. Barbary dla wikariuszy w sierpniu 1684 kapituła pozwoliła mu wystawić nowy ołtarz poświęcony 21 IX 1685 przez sufragana Piotra Mieszkowskiego (ołtarz ten przewieziony został do Straszewa na Kujawach w połowie XVIII w. podczas odnawiania katedry).
R. był autorem wielu dzieł teologiczno-ascetycznych. Zajmował się w nich głównie zagadnieniami moralnymi, rezygnując z rozważania dogmatycznej warstwy doktryny (m. in. Fortuna domestica seu industriae christianae, 1683). Kilka prac poświęcił R. życiu kapłańskiemu, m. in. Ars vivendi et moriendi immaculate in sacerdotio (1682). Wydał też dwa dziełka o charakterze maryjno-ascetycznym: Maria in caelum assumpta (1678) i Mundus Marianus immundorum… (1684). Przedstawił w nich naukę o przywilejach Marii Panny. Jako jeden z pierwszych poruszył problem kapłaństwa Matki Bożej. Omówił podstawy kultu maryjnego i ważniejsze jego formy. Prace R-ego cieszyły się dużą popularnością, na co wskazują kilkakrotne wznowienia niektórych spośród nich jeszcze w połowie XVIII w. Zmarł 20 IX 1688. Uczczono go marmurową tablicą wmurowaną w lewej nawie katedry włocławskiej.
Estreicher; Enc. Kośc. XXIII; Enc. Org., XXII; Słown. Pol. Teologów Katol., III; Niesiecki; – Bracha F., Zarys historii mariologii polskiej, w: Gratia plena. Studia teologiczne o Bogurodzicy, P. 1965 s. 470–1; Chodyński S., Bazylika katedralna we Włocławku, Kronika Diecezji Włocławskiej, Włocławek 1930 XXIV nr 1 s. 102–5; tenże, Biskupi sufragani włocławscy, „Kwart. Teolog.” R. 5: 1906 z. 3–4 s. 98; tenże, Organy, śpiew i muzyka w kościele katedralnym włocławskim, Włocławek 1902 s. 89; Dzieje teologii katol., II cz. 1; Librowski S., Kapituła katedralna włocławska, W. 1949 s. 78; – Corpus inscriptionum Poloniae, Włocławek-Tor. 1985 IV z. 1 s. 154; – Arch. Diec. we Włocławku: Acta Collegii Vicariorum 1653–1677, sygn. 16/491/k. 53n.; B. Kórn.: rkp. 38 s. 330–346 (2 Litanie o Niepokalanym Poczęciu NMP), rkp. 80 s. 182–183 Hymn o Męce Pańskiej.
Zygmunt Galoch