Sieg Michał (1832–1896), ksiądz, nauczyciel i dyrektor Collegium Marianum w Pelplinie. Ur. 16 XI na Kociewiu w Iwicznie (pow. starogardzki), był synem Michała, cieśli, i Weroniki z Schulzów.
S. uczył się w szkole ludowej, potem w l. 1848–56 w gimnazjum klasycznym w Chojnicach. Pobierał wówczas stypendium Tow. Pomocy Naukowej (TPN) w Chełmnie. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie. Dzięki dalszej pomocy TPN i Generalnego Wikariatu w Pelplinie studiował od r. 1857 teologię na uniwersytecie w Münster (Monasterze) i tu 31 III 1861 otrzymał święcenia kapłańskie. Dalsze studia filologiczne podjął na uniwersytecie berlińskim, skąd po trzech semestrach wrócił do Münster i tam w r. 1862 zdał egzamin państwowy – uprawniający do nauczania w szkolnictwie średnim religii, języka hebrajskiego, łaciny i greki. Dn. 1 IX 1862 został mianowany przez bpa chełmińskiego Jana Nepomucena Marwicza (Marwitza) nauczycielem w zakładzie wychowawczym dla chłopców w Pelplinie. Po rezygnacji ks. Jakuba Prabuckiego ze stanowiska dyrektora w r. 1865, został jego następcą. Na tym stanowisku pracował do śmierci; dzięki zabiegom S-a zakład został w r. 1865 przekształcony w progimnazjum i od tego czasu był nazywany Collegium Marianum.
Jako nauczyciel i dyrektor położył S. duże zasługi dla utrzymania w szkole polskości. Collegium Marianum było jedyną szkołą średnią na Pomorzu, w której przed odzyskaniem niepodległości język polski był przedmiotem obowiązkowym dla młodzieży polskiej i niemieckiej. Wraz z bpem Marwitzem S. dbał o należyty dobór nauczycieli, dzięki czemu poziom nauczania i wychowania w Collegium Marianum był wysoki, co stwierdzali w swych protokołach pruscy wizytatorzy. S. przez wiele lat był także radcą w Generalnym Wikariacie z tytułem asesora konsystorialnego. Był też członkiem TPN i Tow. Naukowego w Toruniu (1876–96). Dn. 21 IX 1882 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły chełmińskiej. S. zmarł 25 IV 1896 w Berlinie; pochowany został na nowym cmentarzu parafialnym w Pelplinie.
Fot. w Mater. Red. PSB; – Mańkowski A., Prałaci i kanonicy katedralni chełmińscy od założenia kapituły do naszych czasów, „Roczniki Tow. Nauk. w Tor.” R. 34: 1927 s. 371; Mross H., Słownik biograficzny kapłanów Diecezji Chełmińskiej wyświęconych w latach 1821–1920, Pelplin 1995 s. 307–8; – Borzyszkowski J., Rodowód społeczny duchowieństwa polskiego diecezji chełmińskiej drugiej połowy XIX w., w: Inteligencja polska XIX i XX wieku, Pod red. R. Czepulis-Rastenis, W. 1981 s. 160; Czaplewski P., Collegium Marianum 1836–1936 na stuletnią rocznicę, Pelplin 1936 s. 26 (fot.); Dzieje Towarzystwa Naukowego w Toruniu 1875–1975, Tor. 1978 II; Osmólska-Piskorska B., Pomorskie Towarzystwo Pomocy Naukowej, Tor. 1948 s. 174; – Schematismus des Bisthums Culm, Pelplin 1867 s. 29; – „Pielgrzym” 1896 nr 49, 71; – AP w Tor.: IPN 973.
Józef Borzyszkowski