INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Mikołaj Kreza h. Przeginia  

 
 
Biogram został opublikowany w 1970 r. w XV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kreza Mikołaj h. Przeginia (zm. 1506), starosta lwowski i przemyski, rotmistrz jazdy na Rusi. Był synem Andrzeja z Zawady. Ród Krezów wywodził się z woj. krakowskiego, gdzie Andrzej, ojciec Mikołaja, miał trzy wsie: Zawadę, Szczygłów i Damianice. Spośród kilku jego synów najpewniejsze wiadomości posiadamy o Jakubie, uczestniku wojny 13-letniej, figurującym pod r. 1465 jako rotmistrz jazdy zaciężnej, oraz o Mikołaju, który poświęcił się także służbie wojskowej. W r. 1471 był K. już rotmistrzem 200-konnego oddziału jazdy zaciężnej i uczestniczył w wyprawie Władysława Jagiellończyka do Czech, a następnie wziął najprawdopodobniej udział w tłumieniu buntu mistrza krzyżackiego Marcina Truchsesa (1478), współdowodząc (wraz z Jakubem Białym) 100-konną rotą. Najpóźniej w r. 1499 zaciągnął się jako rotmistrz husarski do służby w obronie potocznej i pełnił ją do końca życia. Przy tym do r. 1502, gdy był równocześnie starostą lwowskim (12 IV 1498–2 VIII 1499) i przemyskim (13 II 1498–31 I 1502), łączył komendę nad wojskiem zaciężnym ze zwierzchnictwem nad powoływanym często pospolitym ruszeniem z ziemi lwowskiej i przemyskiej. Przejściowo (2. poł. 1501 r. – bezkrólewie po śmierci Jana Olbrachta) sprawował ogólne dowództwo nad obroną potoczną z tytułem «campiductor terrarum Russiae». W okresie szczególnego nasilenia konfliktu polsko-mołdawskiego (1502) postawił król Aleksander K-ę na czele 500 «curienses», zaś szlachta małopolska ustanowiła go pomocnikiem hetmana Spytka z Jarosławia, kasztelana krakowskiego, który miał ruszyć przeciw Wołochom na czele pospolitego ruszenia z Małopolski oraz wojsk zaciężnych. Wyższą funkcję wojskową sprawował raz jeszcze w marcu 1506 r. wyznaczony jednym z czterech pomocników hetmańskich («campiductorum coadiutores»).
Poza działalnością wojskową przeprowadzał K. różne transakcje majątkowe i pieniężne ze szlachtą i mieszczanami (głównie w Krakowie i Przemyślu). W l. 1505–6 zawierał wiele transakcji handlowych z mieszczanami przemyskimi. Angażował się także w kopalnictwo ołowiu, gdyż po śmierci K-y wdowa po nim procesowała się o płuczki rudy ołowianej na terenie dzisiejszej wsi Ujkow koło Olkusza (dawny pow. proszowicki). Działalność sądowniczą i administracyjną prowadził jako sędzia ziemski sanocki (1488–94), a następnie jako starosta lwowski i przemyski. Na tym ostatnim stanowisku popadł w ostry zatarg z mieszczanami przemyskimi.
Gniazdo rodowe przeniósł K. z Zawady do Bobolic w pow. lelowskim, które dostał ok. r. 1491 od króla wraz z zameczkiem i przyległymi dobrami. Żoną jego była Dorota nieznanego nazwiska, z którą miał syna Mikołaja z Bobolic, rotmistrza chorągwi królewskiej, ożenionego z Anną Szafrańcówną, córką Hieronima i Reginy (córki Zygmunta Starego i Katarzyny Telniczanki).

Boniecki; Uruski; Fedorowicz, Dostojnicy i urzędnicy, s. 196, 218; Maleczyński K., Urzędnicy grodzcy i ziemscy lwowscy…, Lw. 1938; Senkowski J., Materiały archiwalne do historii organizacji polskiej sity zbrojnej w drugiej połowie XV wieku przechowywane w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1954 I 511; – Ehrlich L., Starostwa w Halickim w stosunku do starostwa lwowskiego w wiekach średnich, Lw. 1914 s. 118, 134; Finkel L., Elekcja Zygmunta I, Kr. 1910; Hrabyk P., Spytko z Jarosławia, „Roczn. Przemyski” T. 2: 1912 s. 77, 88, 89; Kolankowski L., Obrona Rusi za Jagiellonów na przełomie XV i XVI wieku, w: Księga pamiątkowa ku czci Bolesława Orzechowicza, Lw. 1916 I 470, 475; tenże, Roty koronne na Rusi i Podolu 1492–1572 r., „Ziemia Czerwińska” T. 1: 1935 s. 4, 5, 8; Lubomirski T. J., Trzy rozdziały z historii skarbowości w Polsce 1507, 1533, Kr. 1868 s. 4; Papée F., Aleksander Jagiellończyk, Kr. 1949 s. 56; Pieradzka K., Przedsiębiorstwa kopalniane mieszczan krakowskich w Olkuszu od XV do początków XVII wieku, Zesz. Nauk. UJ, Historia, Kr. 1958 z. 3 nr 16 s. 41; Pociecha W., Królowa Bona (1494–1557), P. 1949 II; Spieralski Z., Z dziejów wojen polsko-mołdawskich, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1965 XI cz. 2 s. 84, 85, przypis 165 i 174; – Akta Aleksandra; Akta grodz. i ziem., XV, XVII, XVIII; Akta i listy Piotra Myszkowskiego generalnego starosty ziem ruskich do króla Jana Olbrachta, Zebr. A. Pawiński, Wyd. A. Lewicki, Arch. Kom. Hist., Kr. 1898 VIII; Cracovia artificum, cz. 1; Kod. m. Krak.; Matricularum summ., I nr 1881, 1939, III; Rachunki królewskie; Teki Pawińskiego, I, II.
                                                                                                                                                                                                                  Danuta Quirini Popławska

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.